De kastelen Waardenburg en Neerijnen kennen ieder hun eigen geschiedenis, maar zouden uiteindelijk in het bezit komen van één familie: in 1700 kocht de Friese edelman Tjaerd van Aylva (1650-1705) kasteel Waardenburg en door zijn huwelijk in 1683 met freule Margaretha van Gendt (ca. 1656-1741), de erfdochter van Neerijnen, zouden beiden kastelen eeuwenlang door erfenis in het bezit blijven van dezelfde opeenvolgende families: de baronnen Van Aylva, de baronnen Van Pallandt en tenslotte jonkheer Carel L.H. van Vredenburch, heer van Waardenburg en Neerijen (1932-2023). Om het voortbestaan mogelijk te maken droeg hij kasteel Waardenburg in langdurige erfpacht over aan de stichting Vrienden der Geldersche Kasteelen en het landgoed en kasteel Neerijnen aan Stichting Het Geldersch Landschap.

Het landgoed Waardenburg en Neerijnen ligt ten noordoosten van Zaltbommel, aan de overkant van de rivier de Waal. Op dit Gelderse landgoed staan twee kastelen van middeleeuwse origine die al eeuwenlang met elkaar zijn verbonden. Het ene kasteel ziet eruit als een romantisch middeleeuws kasteel, het andere als een strak modern landhuis. Hoe komt dat en wat betekent dit?

Calogero Dell’Aira beschrijft de geschiedenis van het landgoed: de overmeestering en verwoesting van de rijke Bourgondisch-Habsburgse cultuur van Waardenburg door Oranje en de moeizame wederopbouw en uiteindelijke bloei. Hij gaat ook uitgebreid in op de symbiose tussen de actoren en hun kastelen en de buitenplaatscultuur. Voor de perceptie van het kasteelensemble blijken romantische opvattingen, gevoed door oude kronieken, sagen en legenden, van grote betekenis. Het kasteelensemble Waardenburg en Neerijnen is een twee-eenheid in een tussengebied, een samenspel tussen noord en zuid, tussen toen en nu, tussen cultuur en natuur, en tussen adel en volk.

De auteur heeft zich jarenlang grondig verdiept in de geschiedenis van beide kastelen en dit resulteerde in dit fraaie boek, waarin niet alleen de bouwgeschiedenis, maar ook de geschiedenis van de bewoners uitgebreid behandeld worden. Het boek is rijk geïllustreerd en is een aanrader om te lezen!

Link naar bestelmogelijkheid:  https://www.walburgpers.nl/nl/book/9789464564525/waardenburg-en-neerijnen

 

Kasteel Keppel is sinds de bouw nooit verkocht, maar altijd vererfd via de adellijke geslachten Van Keppel, Van Voerst, Van Polanen, Van Rechteren en Van Pallandt en wordt nu bewoond door baron en barones Van Lynden née jonkvrouwe Hooft. Baron Van Lynden is, in de vrouwelijk lijn, een nakomeling van de eerste eigenaar in de 14e eeuw.

Steven van Lynden huwde omstreeks 1372 Elisabeth van Doorninck, de erfdochter van Hemmen, en sindsdien bleef Hemmen in het bezit van het geslacht Van Lynden

De zeventiende en laatste heer van Hemmen, Frans Godard baron van Lynden van Hemmen, overleed op het kasteel in 1931. Hij bracht zijn bezit onder in het Lyndensche Fonds voor Kerk en Zending. Helaas ging het kasteel door oorlogshandelingen begin 1945 ten onder.

De heerlijkheid Hemmen met het zeer fraaie landschapspark is een aanrader om te bezoeken en meer informatie hierover is op de website te vinden: www.landgoedhemmen.nl.

Mae Marianne van den Bos, geboren Haarlem 26 maart 2025, dochter van Karel van den Bos en Clarissa Caroline van den Bos née barones van Tuyll van Serooskerken.

Royal Tea is de grootste podcast in Nederland over royalty en in deze aflevering was John Töpfer, directeur AiN, te gast bij de presentatoren jonkvrouwe Odilia de Ranitz en Rick Evers, die ook Koninklijk Huis-verslaggever is. Aanleiding was het 12 ½ jubileum van AiN. Het werd een erg ontspannen en leuk gesprek, waarvoor beide presentatoren altijd garant staan, waarbij inhoudelijke vragen werden afgewisseld met leuke anekdotes. De podcast is hieronder terug te zien en te beluisteren.

Een aantal jaren geleden kocht ik op een veiling het bovenste pastelportret op de foto van freule Ceetje: jonkvrouwe Cornelia Hendrika Andrea van Suchtelen van de Haare (1872-1930). Het werd, vermoedelijk, vervaardigd ter gelegenheid van haar vijftigste verjaardag door J.C.U. Legner, die bekend staat om de vele hoogleraren die hij geportretteerd heeft.

Een paar jaar geleden verwierf ik een klein familiearchiefje Van Suchtelen van de Haare, met daarin onder meer foto’s en archiefstukken betreffende freule Ceetje, haar ouders en grootouders.

Onlangs kocht ik het onderste portretje op de foto op een veiling, voor mijn eigen verzameling, om het 12½ jubileum van AiN te vieren. Het is de overgrootmoeder van freule Ceetje: Maria Sara van Suchtelen van de Haare née van Oyen (1767-1826). Van haar stammen niet alleen alle huidige jonkheren en jonkvrouwen Van Suchtelen van de Haare af, maar ook de niet-adellijke tak, die van een ongehuwde kleindochter van Maria Sara afstamt.

Ik publiceerde  al eens over een andere kleindochter van Maria Sara, die hofdame was, maar dankzij deze laatste aankoop kan ik nu het verhaal vertellen van vier opeenvolgende generaties Van Suchtelen van de Haare, die begon op havezate de Haare in Olst, verder ging op buitenplaats Westervoorde in Wijhe en eindigde op huis Mariënhove in dezelfde plaats.

Dit verhaal zal t.z.t in het digitale magazine van de stichting Adel in Nederland gepubliceerd worden. Donateurs ontvangen dit magazine drie keer per jaar in hun mailbox. Voor 17,50 euro per jaar wordt u donateur, steunt u ons in onze werkzaamheden en ontvangt u dit magazine ook drie keer per jaar in uw mailbox. Mail voor meer informatie naar: info@adelinnederland.nl.

Persbericht – Kampen 26 maart 2025. De stichting Adel in Nederland is dankbaar en buitengewoon verheugd met een bijzondere schenking, die wij van een particulier mochten ontvangen: een foto-album met zestig foto’s met een overzicht van de dieren die eertijds aanwezig waren op landgoed Gooilust van het echtpaar Frans Ernst Blaauw (1860-1936) en jonkvrouwe Louise Digna Catharina Six (1862-1934).

Gooilust werd in 1895 geërfd door jonkvrouwe Louise Six en na haar huwelijk met Frans Blaauw, telg uit een patriciaatsfamilie, begon haar echtgenoot hier een diergaarde met zeldzame dieren uit de hele wereld. Hoe groot het succes van hem hierbij was, zo matig was hun huwelijksgeluk. Over hun huwelijk verscheen onlangs een boek, waarvoor AiN berichtte: Boekennieuws: Gooilust. De stille strijd van Louise Blaauw-Six – Adel in Nederland

Het foto-album is afkomstig uit het bezit van wijlen mevrouw G.B. Ruijzendaal-Schouten van de Velden. Zij was de kleindochter van Pieter Schouten van de Velden (1881-1965), de laatste dierenverzorger – door haar altijd ‘pluimgraaf’ genoemd – op Gooilust. Als kind logeerde zij vaak bij haar grootouders Schouten van der Velden-Wallenburg op Gooilust en mocht zij meehelpen bij het voederen van de dieren. Zij kreeg dit foto-album met deze foto’s van haar grootvader.

De schenker, die anoniem wenst te blijven, heeft de wens uitgesproken dat de stichting Adel in Nederland over dit bijzondere foto-album een artikel publiceert en om daarna een goede bestemming te vinden voor dit album, zodat het voor toekomstig onderzoek met betrekking tot Gooilust beschikbaar is: “Als kind kreeg ik dit album van mevrouw Ruijzendaal, omdat zij wist hoeveel belangstelling ik toen al had voor kastelen en buitenplaatsen. Ik heb het altijd gekoesterd. Ik schenk het ter nagedachtenis aan mevrouw G.B. Ruijzendaal-Schouten van de Velden ter gelegenheid van het 12 ½ jarig jubileum van Adel in Nederland, omdat ik de werkzaamheden van deze stichting zeer waardeer en in de wetenschap dat het bij deze stichting in goede handen is.”

John Töpfer, directeur stichting Adel in Nederland: “Als stichting zijn wij buitengewoon verheugd met deze schenking en zijn wij de schenker zeer erkentelijk voor deze bijzondere schenking en het in ons gestelde vertrouwen. Het album is een uniek tijdsdocument uit een bijzondere periode in de geschiedenis van Gooilust. Een mooier cadeau voor ons 12 ½ jarig jubileum was niet denkbaar geweest!”

Floris Sebastiaan baron van Asbeck, geboren Wassenaar 22 maart 2025, zoon van Philip Hendrik Joseph baron van Asbeck en Iris van Asbeck née Streppel.

Afgelopen donderdag vond er nabij kasteel De Engelenburg een bijzonder onthulling plaats: de Patriot Robert Jasper baron van der Capellen (1743-1814) kreeg zijn eigen straatnaambord. De onthulling werd gedaan door Commissaris van de Koning Daniël Wigboldus, wiens eerste werkdag als CvdK dit was, en rechtstreekse nakomeling Rob baron van der Capellen. De Ridders van Gelre hebben het straatnaambord als initiatief aan de gemeente Brummen voorgelegd, die dit succesvol opgepakt hebben.

Robert Jasper baron van der Capellen, heer van de Marsch, Lathmer en de Engelenburg (1743-1814) stamde uit één van de alleroudste Gelderse geslachten, waarvan de stamvader omstreeks 1310 genoemd werd op de tiendenlijst van het Stift Xanten. Zijn voorouders waren al sinds 1378 gegoed in het graafschap Zutphen en zaten hier eeuwenlang in de Ridderschap.

Hij studeerde eerst rechtsgeleerdheid aan de Utrechtse Hogeschool en trad echter in 1767 als officier in dienst bij de cavalerie in Statendienst en bereikte hier de rang van kapitein. In 1769 huwde hij de niet-adellijke Sara Jacoba van de Velde (1752-1823), die wel zeer gefortuneerd was. Door dit huwelijk zouden zijn kinderen geen toegang meer hebben tot de Ridderschap van Zutphen, maar haar geld stelde hem wel in staat om de kasteel de Marsch nabij Zutphen te kopen. Hierdoor voldeed hij aan de toelatingseis om in het bezit te zijn van een havezate en in 1771 nam hij in deze Ridderschap zitting.

Vanaf het begin af aan was hij een groot aanhanger van de ideeën van de Patriotten, samen met zijn neef Joan Derk van der Capellen tot den Pol. Laatstgenoemde was de leider en werd veel bekender, maar na diens overlijden volgde hij hem wel als leider op. In 1787 viel de Koning van Pruisen met een leger de Republiek binnenviel, omdat de Patriotten zijn zusje Wilhelmina Prinses van Pruisen bij Goejanverwellesluis hadden aangehouden en hij zijn zwager Stadhouder Willem V in zijn positie wilde herstellen. Robert Jasper ontvluchtte het land en vestigde zich uiteindelijk in Frankrijk. Door het Hof van Gelderland werd hij ‘als een beroerder des lands’, in 1788 bij verstek ter dood veroordeeld. De jaren die volgden, zouden getekend worden door financiële problemen: beroofd van inkomsten van zijn goederen in Nederland, moest hij de eindjes aan elkaar knopen en leningen aangaan. Zelfs een Frans jaargeld bracht geen uitkomst.

In 1795, na de komst van de Fransen, werd zijn vonnis teniet gedaan en uiteindelijk keerde Robert Jasper van der Capellen terug in Nederland. Hier vestigde hij zich uiteindelijk in Deventer, dat als een goedkope woonplaats bekend stond, en hier overleed hij in 1814. Vier maanden na zijn overlijden werd zijn zoon benoemd in de Ridderschap van Gelderland, waarmee hij tegelijk werd opgenomen in de Nederlandse adel. In 1822 kreeg hij erkenning van de titel van baron en deze erkenning werd in 1827 verleend aan alle levende Van der Capellens, zodat ook vier dochters van Robert Jasper barones werden.

Op 23 september 2012 startte de stichting Adel in Nederland als facebookgroep, vandaag 12 1/2 jaar geleden. Deze week volgt hier een interview met de initiatiefnemer, John Töpfer. Welke vraag zou u aan hem willen stellen? Mail deze aan info@adelinnederland.nl!