Jonkheer Herman Ernst Rudolph Sandberg van Boelens, geboren Voorschoten 18 juli 1926, overleden Son en Breugel 17 april 2016.

In Memoriam
Jonkheer Herman Ernst Rudolph Sandberg van Boelens werd geboren op 18 juli 1926 te Voorschoten. Zijn vader, jonkheer mr. Rudolph Sandberg van Boelens, was een telg uit een geslacht waarvan de stamvader in 1631 in Elburg vermeld werd en nadien zat de familie generaties lang als schepenen en burgemeesters in het bestuur van deze stad. In de 18^e eeuw ging de familie tot de bestuurlijke elite van Overijssel behoren en in 1842 werd een voorvader, die onder meer lid van de Tweede Kamer was, in de Nederlandse adel verheven met het predicaat van jonkheer. De naam Van Boelens werd bij K.B. in 1894 toegevoegd dankzij het huwelijk met een erfdochter uit de Friese familie Van Boelens. Deze patriciaatsfamilie was zeer vermogend en leverde eeuwenlang bestuurders en hoge functionarissen.

Zijn moeder, Ernestine Ignatia barones van Ittersum, was de dochter van een kapitein bij de infanterie en stamde uit een oudadellijk Overijssels geslacht, waarvan de stamvader in 1364 genoemd werd. Van Ittersums waren eeuwenlang leden van de Ridderschap, officieren en bestuurders. In 1825 werd een voorvader in de Nederlandse adel erkend met de titel van baron.

Hij groeide de eerste jaren op in Voorschoten en na hem werden er nog twee broertjes en een zusje geboren. Zijn vader was eerst werkzaam op de secretarie van Voorschoten en in 1932 volgde zijn benoeming tot secretaris van het hoofdbestuur van het Nederlandse Rode Kruis en verhuisde het gezin naar Wassenaar. In 1934 werd zijn vader chef van het kabinet van de Commissaris der Koningin in Zuid-Holland en in 1941 werd hij benoemd tot burgemeester van Sassenheim en verhuisde het gezin hierheen.

Zijn installatie verliep met grote soberheid vanwege de tijdsomstandigheden en in zijn toespraak zei hij onder meer: “Aan geenerlei politieke partij gebonden, thans noch voorheen, wil ik streven naar eendrachtigen arbeid tot heil der gemeente Sassenheim.” Ook vroeg hij de burgerij: “… mijne echtgenoote en kinderen met vriendschap tegemoet te treden; zoo spoedig mogelijk zullen zij hun intrek nemen in deze gemeente.” In de eerste raadsvergadering verklaarde de burgemeester bereid te zijn de ambtswoning te betrekken “… doch zou gaarne zien, dat de woning werd uitgebreid en een garage werd gebouwd. Een en ander zal ongeveer f 7000,- kosten.” Hiervoor was hij bereid over dit bedrag de jaarlijkse rente te betalen, die dan bovenop de huurprijs van f 525,- per jaar zou komen en daarmee f 800,- werd. Naast het burgemeesterschap werd hij ook lid van de Raad van Commissarissen van het Electriciteitsbedrijf.

Zijn vader bleef hier burgemeester tot aan zijn plotselinge overlijden in 1960: op de avond van 5 juli was hij als burgervader per auto naar een woning gereden waar brand uitgebroken was. Kort nadat hij hier weer in zijn auto was gestapt, moet hij zijn overleden en werd levenloos in zijn auto gevonden.

Na zijn middelbare schooltijd ging hij sociale geografie in Amsterdam studeren en was vervolgens werkzaam bij de KLM waar hij assistent-districtmanager voor Ankara was. In 1955 huwde hij in Amsterdam jonkvrouwe Renée Marie Catherine Hesselt van Dinter. Zij was de dochter van een bedrijfseconoom en stamde uit een geslacht dat oorspronkelijk uit Dinther afkomstig was en veel officieren voortbracht. In 1816 werd een voorvader in de Nederlandse adel opgenomen met het predicaat van jonkheer. Na hun huwelijk woonden zij eerst drie jaren in Ankara en later in ’s-Gravenhage en kregen in deze jaren twee dochters: Tamara Reiniera in 1958 en Wendela Ignatia in 1960. Nadat hij werkzaam was geworden bij N.V. Philip’s Gloeilampenfabrieken in Eindhoven, Elcoma, verhuisde het gezin naar Son.

Hij was fanatiek filatelist en circa 15 publicaties hierover van zijn hand zagen het licht. Hij exposeerde op vele tentoonstellingen in binnen- en buitenland. In de jaren 1969-1996 was hij bestuurslid van de Philatelisten Club Eindhoven en werd hiervan in 1999 erelid. In 2001 werd hij ook tot erelid benoemd van de Eindhovense Filatelistenvereniging en daarnaast was hij bestuurslid van de Stichting Emissie 1872. Voor zijn inzet ontving hij de volgende onderscheidingen:

de Korteweg-trofee (1989)
de Van der Willigen-medaille (1990)
de Costerus medaille (1993)
de zilveren speld KNBF (1996)
de Erwin König-prijs (1991-1995)

Nadat hij en zijn echtgenote besloten om uiteen te gaan, verhuisde hij naar Eindhoven en vond in Lucia J. Heemstra een nieuwe levenspartner, met wie hij vanaf 1986 weer in Son en Breugel ging wonen. Ook na zijn pensionering vulde hij zijn dagen vooral met filatelie. Daarnaast was hij passief liefhebber van klassieke muziek en beide waren tot het laatst toe zijn grote passie.

Op 17 april overleed rustig, in zijn negentigste levensjaar op een zonnige namiddag, jonkheer Herman Ernst Rudolph Sandberg van Boelens. Jonkheer Sandberg werd negenentachtig jaar en wordt diep betreurd door zijn dochters, schoonzoon, vier kleindochters, achterkleindochter en verdere familieleden.

Het afscheid vond in besloten kring plaats.