Vijf keer huwde de Amerikaanse Allene Tew, waarvan de laatste keren met een Duitse Prins en een Russische Graaf. Ze kreeg kinderen en verloor deze ook weer op tragische wijze, maakte fortuin, verloor miljoenen en stierf uiteindelijk weer schatrijk. Ondanks twee scheidingen en een onrustig leven, verwierf ze aanzien in Koninklijke kringen en werd peetmoeder van H.K.H. Prinses Beatrix. Kortom: alle ingrediënten voor een kleurrijk levensverhaal, dat met veel gevoel voor drama (soms iets teveel drama in de woordkeuze naar mijn smaak, p. 166 ‘afgeslacht’, ‘vele, vaak vernederende scènes’, p. 158; welke?) werd geschreven door Annejet van der Zijl.
Het verhaal van deze Amerikaanse dollarprinses staat niet op zichzelf. Aan het einde van de 19e eeuw kwam een hele stroom dollars door middel van huwelijken op gang over de Atlantische Oceaan naar Europa van rijke erfdochters met Europese adel. Omgerekend naar nu hebben we het dan over honderden miljoenen dollars. Consuelo Vanderbilt, die in 1895 de 9e Hertog van Marlborough huwde, voerde de geldlijst aan en bracht 15 miljoen dollar in – nu zo’n 495 miljoen dollar. Als start voor een ware hausse in deze geldhuwelijken wordt het huwelijk van Jennie Jerome in 1874 met Lord Randolph Churchill weleens gezien. Zij zouden de ouders worden van de staatsman Sir Winston Churchill.
Allene Tew had zeker niet in 1929 ‘als een van de eerste Amerikaansen ooit de prinsessentitel mogen voeren’ (p. 139): zo trouwde de Amerikaanse Elisabeth Patterson in 1803 met Jérôme Bonaparte, de broer van Keizer Napoleon en zelf in de jaren 1807-1813 Koning van Westfalen, in 1885 trad Evelyn-Julie Bryant Mackay in het huwelijk met de Italiaanse Ferdinand Colonna Prins di Stigliano, in 1893 huwde Winaretta Eugénie Singer (naaimachine-erfgename) de Franse Prins Edmond de Polignac na eerst in 1887 met de Franse Prins Louis de Scey-Montbéliard gehuwd geweest te zijn, in 1894 huwde Susan Tucker Whittier de Russische Prins Sergei Belosselsky-Belozersky, in 1908 huwde Anna Gould met de Franse Hélie Prins van Sagan, die twee jaar later zijn vader als Hertog van Talleyrand & Sagan zou opvolgen, en in 1909 huwde de Italiaanse Prinses Marina Torlonia de Amerikaan Francis Shields en werd daardoor een Amerikaanse Prinses (en grootmoeder van de actrice Brooke Shields). Overigens vonden Amerikaanse dollars ook hun weg naar de Nederlandse huwelijksmarkt en nakomelingen van de vermogende Astors huwden een Nederlandse jonkheer en een ridder.
Het adellijke gebruik van een kroon op bv. briefpapier heeft de schrijfster niet helemaal begrepen, want na haar scheiding van de Duitse Prins Reuss kon Allene Tew dankzij haar huwelijk met de Russische Graaf Kotzebue nog steeds een kroon gebruiken; weliswaar geen prinsenkroon meer, maar wel de rangkroon van een graaf (p. 192). Ronduit onzin is de opmerking over ‘een voor de gelegenheid door een oom gefabriceerde troosttitels’ (p.175) voor Prins Bernhard en zijn broer en moeder: waren zij aanvankelijk Graaf/Gravin, in 1916 werden zij als Prins/Prinses met het predikaat Doorluchtige Hoogheid gelijkwaardig aan de rest van de Vorstelijke familie Zur Lippe en dienovereenkomstig opgenomen in het eerste deel van de Almanach de Gotha, waarin de regerende families staan.
Ondanks deze schoonheidsfoutjes: een meeslepend verhaal en een aanrader om te lezen. Link naar meer informatie en bestelmogelijkheid: http://www.annejetvanderzijl.com/boeken/de-amerikaanse-prinses/