Kastelen lijken het eeuwige leven te hebben en hun muren trotseren de eeuwen, maar de praktijk is vaak veel weerbarstiger. Kasteel Amerongen ging in het Rampjaar 1672 door oorlogsgeweld ten onder, maar herrees als een Feniks uit zijn as. In recente jaren werden de financiële problemen zó groot, dat de schuldeisers al voor de deur stonden en de stichting stond op het punt om enkele topstukken uit het kasteel te verkopen – en toen kwam Herman Sietsma, die in belangrijke mate bijdroeg aan de herrijzenis uit zijn financiële as. Afgelopen donderdag vond er op Amerongen een afscheidssymposium voor hem plaats, in aanwezigheid van onder meer nakomelingen van de graven Van Aldenburg Bentinck, de vroegere kasteelbewoners.
Hij verkleinde de organisatie en zette in op vrijwilligers. De financiën werden weer op de rit gekregen, door daadkrachtig ingrijpen, waarbij een genereuze lening van de provincie Utrecht uitkomst bood (die overigens inmiddels helemaal terugbetaald is). Een geschenk uit de hemel voor de stichting was de omvangrijke erfenis van Siegfried Bentinck (1923-2016), nakomeling van de kasteelbewoners, waarmee de continuïteit van de stichting op lange termijn verzekerd is.
Onder leiding van Herman Sietsma werd het kasteel verduurzaamd, vonden er meerdere restauratieprojecten plaats en werden bv. twee bruggen gerestaureerd. De tentoonstellingen werden geprofessionaliseerd en er kwamen bijbehorende symposia. Tot de hoogtepunten behoorde ‘Help, de Keizer komt’, waarbij de opening verricht werd door Georg Friedrich Prins von Hohenzollern, dankzij het internationale netwerk van Herman Sietsma. Een ander hoogtepunt was de recente tentoonstelling ‘Goet en Bloet’ over het Rampjaar 1672, waarbij in de Andrieskerk een ‘Bededienst’ werd gehouden, zoals dat in het Rampjaar ook gebruikelijk was; een bijzondere ervaring, die de aanwezigen terugbracht in de tijd.
Er waren vijf sprekers op het symposium afgelopen donderdag ter gelegenheid van het afscheid van Herman Sietsma: prof. dr. Renger de Bruin (‘Op de bres voor het Stichtse erfgoed’), drs. Hans Oosters, Commissaris van de Koning in de provincie Utrecht, Franz Graaf zu Ortenburg (‘Twee kastelen – Eén familie’), drs. Leo van Putten (‘Zwanenzang van een sterk Huis’) en dr. Luc Panhuysen (‘Bij het afscheid van de raadspensionaris van Amerongen’). Allen waren vol lof over de directeur-bestuurder die afscheid nam.
De Commissaris van de Koning drs. Hans Oosters noemde hem een museaal gedreven diplomaat, een amateur historicus die over grote kennis van de geschiedenis van kasteel Amerongen beschikte en een netwerker. ‘Jij gaat pal voor de organisatie staan. Loyaliteit is your middle name’. Vanwege zijn grote inzet voor het culturele erfgoed in de provincie Utrecht kreeg Herman Sietsma uit handen van de Commissaris van de Koning de Provinciale Erepenning.
Tot slot sprak Herman Sietsma zelf. Hij roemde het prachtige afscheid met de vrijwilligers van kasteel Amerongen, een grote groep van ca. 250 zeer betrokken vrijwilligers. Kasteel Amerongen bracht hem de vreugde van het in aanraking komen met de geschiedenis, waarbij hij het goede contact met de aanwezige nakomelingen van de kasteelbewoners, de families Von Ilsemann en De Brauwere, zeer waardeerde.
Inmiddels is Herman Sietsma als directeur-bestuurder opgevolgd door Huib van Olden en hij kan voortbouwen op het stevige fundament dat Herman Sietsma onder de organisatie heeft gelegd – daarom deze titel voor dit afscheidssymposium: Blijvend Een Sterk Huis.
