Afb. Huis Westerveld in Elden, ansichtkaart part. coll.
Mr. Cuno baron van Voorst tot Voorst, uit het bericht hiervoor, werd geboren op het huis Westerveld in Elden onder Nijmegen. Het huis kwam in de familie door het huwelijk van zijn moeder Barbara Catharina Josephina Debets (1818-1889), erfdochter van Westerveld, met zijn vader Eduwardus Ludovicus baron van Voorst tot Voorst (1810-1891).
Na hun overlijden vererfde het op hun zoon Walter (1844-1922), maar “…de sobere levenswijze van zijn familie namen…” hij en zijn echtgenote “… niet volledig over”, aldus het familieboek. Hun zoon, wederom een Walter (1882-1951), leefde op nog grotere voet en had zelfs zijn eigen renpaarden.
Dit alles kon niet lang stand houden en in 1931 was alle glorie voorbij en werd hij failliet verklaard. Het huis werd op een publieke veiling door de bank verkocht voor 183.400 gld.
In 1944 brandde huis Westerveld door oorlogshandelingen af, maar wat resteert, is de aanleg, die als zeer waardevol bekend staat.
Afb. Mr. Cuno baron van Voorst tot Voorst, foto part. coll.
Mr. Cuno baron van Voorst tot Voorst werd geboren op 29 november 1847 op het huis Westerveld in Elden als zoon van Eduwardus Ludovicus baron van Voorst tot Voorst en Barbara Catharina Josephina barones van Voorst tot Voorst née Debets. Hij groeide op in een gezin waarin achttien kinderen werden geboren, maar waarvan de eerste vier al op zeer jonge leeftijd kwamen te overlijden.
Na een juridische studie vertrok hij naar Ned.-Indië en zijn broer Ernest Louis baron van Voorst tot Voorst bracht hem voor vertrek naar Nijmegen, zoals het achterschrift op deze foto vermeldt, die bij deze gelegenheid aan Ernest werd geschonken: “Van Cuno aan Zijnen broeder Ernest toen hij naar Indië den 15 Nov. 71 vertrok en door hem naar Nijmegen werd gereden.”
In Indië werd hij eerst 3e substituut-griffier bij het hooggerechtshof en later 1e commies bij het departement van Justitie te Batavia. Het familieboek noemt hem “…een zeer bekwaam en veelbelovend man, die echter door ziekte gedwongen werd te repatriëren.”
Teruggekeerd in Nederland overleed hij hier op het ouderlijk huis Westerveld op 5 maart 1874 nog maar zesentwintig jaar oud. Wat bleef, is deze foto en de herinnering aan twee broers die het begin van een spannende wereldreis deelden.
Afb. Kasteel Bergh in ‘s-Heerenberg: vanaf de 12e eeuw bewoond door de heren en later graven Van den Bergh, tot het in de 18e eeuw vererfde op de Duitse prinselijke familie Von Hohenzollern-Sigmaringen. Deze verkocht het in 1912 aan de Nederlandse patriciaatsfamilie Van Heek. Wat niet veel mensen weten, is dat de graven Van den Bergh een zijtak zijn van het geslacht Van Wassenaer: Willem II van der Leck (1404-1465) volgde zijn grootvader van moederszijde op als heer Van den Bergh en nam diens naam en wapen over. Van vaderszijde stamde hij echter uit de familie Van der Leck, die uit de tak Polanen van het geslacht Van Wassenaer stamde .
Stichting Huis Bergh en Stichting Werkgroep Adelsgeschiedenis nodigen u van harte uit voor het symposium: ‘Nieuw licht op Bergh, recent historisch onderzoek naar kasteel, landgoed en bewoners’. Op dit symposium belichten verschillende onderzoekers hun recente onderzoeksresultaten. Michiel Faber, Johan Visser MA, en ir. Peter Verhoeff vertellen ons over de hoog adellijke familie Van den Bergh.
Historisch onderzoek Op dit symposium belichten verschillende onderzoekers hun recente onderzoeksresultaten. Michiel Faber, student aan de Research Master Medieval Studies aan de Universiteit Utrecht, zal vertellen over zijn onderzoek naar de heren en graven Van den Bergh ten tijde van de Gelderse Oorlogen (1479 ca. 1525). De tweede spreker is Johan Visser MA, promovendus geschiedenis aan de Universiteit Leiden. Hij ontving voor zijn masterscriptie naar de stad Zutphen in 1572, de Fruinprijs 2022. In zijn lezing deelt hij met ons zijn eerste onderzoeksresultaten naar de brieven van Maria van Nassau (1539-1599), zuster van Willem van Oranje en echtgenote van graaf Willem IV van den Bergh. Tot slot zal tuinhistoricus ir. Peter Verhoeff ons vertellen over de gevonden restanten van de 17e -eeuwse tuin bij Huis Bergh. De tuin, die oorspronkelijk stamt uit 1460, is in deze periode opnieuw aangelegd in Hollands-classicistische stijl. De hoog adellijke familie Van den Bergh wilde met deze tuin haar prestige onderstrepen.
Programma
13.15 – 13.30 uur
Inloop met koffie/thee en cake in Habsburgerzaal van Huis Bergh
13.30 – 14.00 uur
Opening en welkom, inleiding en toelichting dagprogramma door Heidi van Limburg Stirum, directeur Huis Bergh
14.00 – 15.30 uur
Reeks lezingen door Michiel Faber, Johan Visser MA en ir. Peter Verhoeff
15.30 – 16.00 uur
Samenvatting en afsluiting door de dagvoorzitter
16.00 – 16.05 uur
Dankwoord door Ben Olde Meierink, voorzitter Werkgroep Adelsgeschiedenis
Jonkheer Cornelis Willem Maurits Quarles van Ufford, geboren Sissinghurst 1 juni 2023, zoon van jonkheer Maurits Willem Jacob Quarles van Ufford en Joanna Mary Louise Quarles van Ufford née Dimsey.
Benjamin Wolf Boeles, geboren Amsterdam 31 mei 2023, zoon van Joost Pieter Boeles en Céline Lara barones van Asbeck.
Kate Sophie van der Kwaak, geboren Aerdenhout 30 mei 2023, dochter van Maarten van der Kwaak en Romée Linde barones van Asbeck.
Afb. 1. Het zilveren schepenzegel van mr. Appollonius Jan Cornelis baron Lampsins, heer van Swieten (1754-1834). Foto met hartelijke dank aan het Zeeuws Veilinghuis in Middelburg.
Afb. 2. Portret door Jan Palthe van Margaretha Sautijn (1726-1805) met haar zoon Appolonius Jan Cornelis Lampsins (1754-1834) en haar moeder Constantia Catharina Munter (1684-1768). Collectie Zeeuws Maritiem muZEEum Vlissingen. Foto met dank aan collectie RKD – Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis.
Lot 9 betreft een schepenzegel van mr. Appollonius Jan Cornelis baron Lampsins, heer van Swieten (1754-1834). Hij stamde uit een geslacht, waarvan de stamvader begin 16e eeuw in Oostende genoemd werd. In 1636 werd zijn voorvader Cornelis Lampsins (1600-1664), die onder meer schepen en burgemeester van Vlissingen was, door Koning Lodewijk XIV van Frankrijk verheven tot Baron van Tabago en Ridder in de Orde van St. Michel.
Appollonius baron Lampsins werd in 1814 erkend als Edele van Zeeland en een jaar later volgde de titel baron. Voorgaande generaties behoorden tot de regenten van eerst Vlissingen en later van Middelburg, maar zelf werd hij in 1771 poorter van Amsterdam. De band met Amsterdam kwam door zijn moeder, Margreta Sautijn, die aan vele Amsterdamse regentenfamilies verwant was.
Naast vele bestuurlijke functies in Amsterdam werd hij onder meer directeur van de kolonie Suriname en geheimraad en kamerheer van de Koning van Pruisen. Na zijn opname in de Nederlandse adel werd hij Lid van de Eerste Kamer der Staten-Generaal, lid van de Ridderschap van Zeeland en kamerheer i.b.d. van Koning Willem I.
Hij huwde eerst in 1773 Anna Margaretha Hartsinck (1751-1783) en tweede in 1809 Anna Martina van Kretschmar (1751-1832). Uit het eerste huwelijk werden drie dochters en drie zoons geboren, waarvan twee zoons doodgeboren werden. Slechts één kind behoorde ook tot de Nederlandse adel: mr. Jan Pieter Cornelis (baron) Lampsins, heer van Oost- en West-Souburg (1774-1848). Deze werd op zijn eigen verzoek in 1845 van de adelslijsten geschrapt en met zijn kinderloos overlijden stierf de familie uit.
Het zilveren schepenzegel Lampsins wordt getaxeerd op 2.500-3.000 euro.
Lot 8 betreft een schepenzegel van mr. Pieter Elias (1756-1813). Hij stamde uit een geslacht, waarvan de stamvader in de 15e eeuw genoemd werd in de Meierij van ’s-Hertogenbosch. Een voorvader vestigde zich omstreeks 1559 in Amsterdam en hij en zijn nazaten kwamen daar tot aanzien als zeepzieders en oliekopers. Door hun maatschappelijke positie, functies en huwelijken ging de familie deel uitmaken van de Amsterdamse regentenfamilies.
Pieter Elias vervulde vele bestuurlijke functies, waaronder baljuw en dijkgraaf van Amstelland en baljuw van Waveren, Botshol en Ruige Wilnis. Ook werd hij lid van de raad en wethouder van Amsterdam. In 1779 huwde hij Anna Elisabeth van Couwenhoven (1757-1827). Nakomelingen uit dit huwelijk werden vanaf 1896 in de Nederlandse adel verheven.
Het zilveren schepenzegel Elias wordt getaxeerd op 1.750-2.250 euro.
Afb. 1. Verenigd op het Tulpenbal in de wintertuin van Grand Hotel Krasnapolsky in Amsterdam: de balgasten uit vijfentwintig verschillende landen.
In de wintertuin van Grand Hotel Krasnapolsky kwamen zaterdagavond 29 mei jl. ruim 200 gasten uit meer dan vijfentwintig verschillende landen bijeen voor een stijlvolle avond, waarbij de aanwezigen zich door vriendschap en traditie verbonden voelden, maar de sfeer ook ongedwongen en hartelijk was. Het was voor velen een weerzien met elkaar en Amsterdam, maar ook werden er nieuwe vriendschappen gesloten. Eregast dit keer was Z.K.H. Kroonprins Leka II van Albanië. Kroonprins Leka is de kleinzoon van Koning Zog I van Albanië (1895-1961) en Koningin Geraldine (1915-2002), een geboren Hongaarse Gravin Apponyi de Nagy-Appony.
Afb. 2. Z.K.H. Kroonprins Leka II van Albanië vertelde voorafgaand aan de veiling over de Queen Geraldine Foundation.
Kroonprins Leka was aanwezig op het Tulpenbal om de aanwezigen te vertellen over de Queen Geraldine Foundation, die in 2012 door zijn echtgenote Kroonprinses Elia werd opgericht, met als doel om kwetsbare en kansarme gemeenschappen en individuen in Albanië toegang te geven tot gezondheidszorg, onderwijs, veiligheid en beroepsopleiding en andere duurzame oplossingen. Hiermee kunnen zijn hun levensonderhoud ondersteunen en verbeteren. Clemens van Steijn, oprichter en president van het Tulpenbal, wist als veilingmeester 11 bijzondere kavels te veilen met een nieuw record in de geschiedenis van het Tulpenbal: 21.200 euro.
Afb. 3. Lovende woorden waren er op deze avond voor het orkest van de Tulips Society Orchestra en de twee gastoptredens met zang van hoge kwaliteit. Links mezzosopraan Zdenka Fieggen en rechts sopraan Femke Pieterse.
“Buitengewoon genereus”, noemde Kroonprins Leka de geweldige opbrengst. Hij was in de eerste plaats naar Nederland gekomen om de banden tussen Albanië en Nederland te versterken, zo vertelde hij aan AiN. De Oranjes kende hij persoonlijk van de gelegenheden waar men zich meestal treft: huwelijken en begrafenissen, maar dit was pas zijn tweede keer dat hij in Nederland was. Hij verheugde zich erop om Amsterdam met zijn vermaarde musea beter te leren kennen en hij nam zich voor om hier terug te keren met zijn echtgenote. Hij had genoten van het Tulpenbal en vertelde AiN dat hij de aanwezigheid van de verschillende generaties op deze avond in hun betrokkenheid bij liefdadigheid heel bijzonder vond.
Afb. 4. Jonkvrouwe Marjolein van Panhuys (links) en jonkvrouwe Clementine van Nispen tot Sevenaer werden op deze avond gevolgd door een cameraploeg. Beiden stonden afgelopen week in de Flair, waarin zij geïnterviewd werden over de betekenis van het van adel zijn nu. “Elkaar zien en naar elkaar omkijken”, zegt actrice en fotografe Marjolein van Panhuys hierover in dit interview. Clementine van Nispen vertelt hierin onder meer over haar eigen huidkliniek: “Ik heb alles op eigen kracht gedaan. Je kunt wel een mooie achternaam hebben, maar je hebt toch echt een goed businessplan nodig (en) ik werk er hard voor.” Naar aanleiding van de opening hiervan vorig jaar, vertelde zij AiN toen hier meer over en dit kunt u in het bericht hieronder nogmaals teruglezen.
Na het driegangen diner, werd het bal geopend en zwierden de aanwezigen in gala met kleurrijke onderscheidingen over de dansvloer. Er werd tot in de late uren gedanst en hoewel het Tulpenbal zeker geen exclusief adelsbal is (iedereen met gevoel voor stijl en traditie is welkom!), zagen we dit jaar meer leden van de Nederlandse adel dan in voorgaande jaren, waaronder bekende namen als: Von Balluseck, De Beaufort, Van Nispen tot Sevenaer, Van Panhuys, Quarles van Ufford, Van Rappard, Stoop en Versélewel de Witt Hamer.
In het volgende magazine van de stichting Adel in Nederland staat ook dit keer weer een uitgebreide reportage! Voor 17,50 euro per jaar kunt ook u donateur worden en ontvangt u dit digitale magazine in uw mailbox! Mail voor meer informatie naar info@adelinnederland.nl.
Kijk hieronder naar de openingswals van het Tulpenbal met onder meer Z.K.H. Kroonprins Leka II van Albanië.
Afb. 1. Clementine van Nispen in Van Nispen tot Sevenaer Klinieken: “Bij Van Nispen tot Sevenaer klinieken vinden we de huid te belangrijk en daarom gaan we voor niets minder dan het beste.”
Vorige jaar opende jonkvrouwe Clementine van Nispen tot Sevenaer haar eigen huidkliniek. Afgelopen week stond zij in de Flair en vertelde onder meer hierover en over de betekenis van het van adel zijn nu. Naar aanleiding van dit interview (een aanrader om te lezen!) herplaatsen wij hier nogmaals ons gesprek met haar.
Onlangs vond in het winkelcentrum Leidsche Rijn aan de Centrumboulevard 303 in Utrecht de verwezenlijking van een langgekoesterde wens plaats van jonkvrouwe Clementine van Nispen tot Sevenaer: haar eigen huidkliniek. AiN sprak Clementine van Nispen (27) over deze voor haar bijzondere gebeurtenis en vroeg wanneer haar droom begon: “Mijn allereerste bijbaantje was in de parfumerie en vanaf dat moment heb ik een passie ontwikkeld over verzorging van de huid en het goed voelen in je eigen vel. Dit is dan ook de eerste stap geweest richting de opleiding allround schoonheidsspecialiste.”
Als schoonheidsspecialiste verzorgde en behandelde zij de gezonde huid, zodat deze in perfecte conditie kan blijven, maar voor Clementine was dit niet genoeg: “Er zijn ook cliënten met een aangedane huid, die behandeld en verzorgd kan worden en hierbij zijn er veel mogelijkheden. Daarom heb ik de keuze gemaakt voor de opleiding huidtherapie. Als gediplomeerd huidtherapeut kan ik ook helpen om de aangedane huid te verbeteren en draag ik bij aan de kwaliteit van leven en het welzijn van mijn cliënten. Ik zeg altijd: iedereen heeft het recht om zich goed te voelen en trots te zijn op zijn of haar huid.”
Afb. 2. In de Van Nispen tot Sevenaer Klinieken worden huidproducten gebruikt en aangeboden van Medical Beauty Research en Dermaceutic. Bij beide merken is de werking uitgebreid onderzocht en wordt er gebruik gemaakt van natuurlijke ingrediënten.
Het behandelaanbod bestaat uit: acnetherapie, huidcurettage, huidverjonging, huidverbetering, ontharen, littekens, chemische peelings, pigmentafwijkingen en vaatafwijkingen. “Om het behandelresultaat te optimaliseren biedt de kliniek ook huidproducten aan. Deze bevatten alleen natuurlijke ingrediënten en geen micro plastic, want wij willen alleen het allerbeste voor onze cliënten”, aldus Clementine. “Wij werken in de kliniek alleen met huidtherapeuten. Het beroep huidtherapeut is wettelijk erkend en opgenomen in de Wet BIG. De huidtherapeut is werkzaam binnen het domein van de gezonde en zieke huid, met of zonder doorverwijzing.”
Enthousiast en trots vertelt zij over de behandelapparatuur: “Wij bieden wetenschappelijk onderbouwde diensten aan. De kliniek onderscheidt zich door de aanschaf van uitgebreid onderzochte behandelapparatuur en wij beschikken over de nieuwste en beste apparatuur in ons vakgebied.”
Hoe kijkt Clementine van Nispen terug op de opening? “Met de opening is mijn droom van een eigen huidkliniek werkelijkheid geworden. Het was een onbeschrijfelijk moment! Ik ben dankbaar voor iedereen die heeft geholpen dit mogelijk te maken!”
Van Nispen tot Sevenaer klinieken is expert op het gebied van huidverbetering. De kliniek onderscheidt zich door persoonlijke aandacht en beschikt over medische behandelapparatuur. De kliniek is aangesloten bij de Nederlandse Vereniging van Huidtherapeuten (NVH) en het Kwaliteitsregister (KP). Bij een aanvullende verzekering is veelal een vergoeding vanuit de zorgverzekeraar mogelijk.
Afb. 1. Marie-Jeanne van Hövell tot Westerflier, v.l.n.r.: Vondelpark, 2012 Huis van Brienen, 2012 Gabriële Zalmijn, 2015
Over een maand is het zover en vanaf 23 juni t/m 24 september is de overzichtstentoonstelling Marie-Jeanne barones van Hövell tot Westerflier – Schilderen met een lens te zien in Museum JAN in Amstelveen. Deze tentoonstelling geeft een beeld van het rijke en diverse fotografische oeuvre dat Marie-Jeanne van Hövell tot Westerflier (1953) in 25 jaar heeft opgebouwd. Vanzelfsprekend doet AiN verslag van zowel de opening als de tentoonstelling zelf, waar wij nu al naar uitkijken! Noteert u de data alvast in uw agenda?
Van Hövell tot Westerflier is kampioen van de fotografische verstilling en natuurlijk licht. Haar portretten en stillevens doen denken aan bekende Nederlandse schilders als Johannes Vermeer en Clara Peeters, terwijl haar stadsgezichten herinneringen oproepen aan de fotografie van George Hendrik Breitner en Jacob Olie. Het ‘schilderen met een lens’ is een techniek die zij als geen ander beheerst. Zij creëert unieke fotografische beelden die het heden naar het verleden transformeren. Haar oeuvre, dat een bijzondere positie inneemt binnen de contemporaine Nederlandse fotografie wordt ter gelegenheid van haar 70ste verjaardag voor het eerst in de breedte getoond.
Marie-Jeanne van Hövell tot Westerflier
Als Van Hövell tot Westerflier in 1998 een analoge Hasselbladcamera leent, is de pas beginnende fotograaf direct verkocht. Het formaat, de scherpte en het vakmanschap waar de camera om vraagt, inspireren haar inmiddels al 25 jaar tot het vastleggen van herkenbare taferelen en personen. Van Hövell gebruikt alleen natuurlijk licht en is dus steeds op zoek naar het juiste moment om haar onderwerp te vereeuwigen.
Als een schilder niet tevreden is over een detail, kan hij dat met zijn penseel bijwerken of corrigeren. De lens is echter onverbiddelijk: die laat geen correcties toe, althans niet in het geval van Van Hövell voor wie fotoshoppen uit den boze is. Ze registreert een werkelijkheid die alleen zij kent en zichtbaar weet te maken.
Verstilling en ingetogenheid
In de tentoonstelling in Museum JAN worden acht verschillende fotoseries getoond waarbij verstilling en ingetogenheid de rode draad vormen, zoals De stille stad en Contemplation Still Life. De ingrediënten voor deze laatstgenoemde serie zijn voorwerpen uit haar eigen interieur – bloemen, vruchten en soms een dood insect – met als resultaat een fotoserie die bewondering voor de Hollandse zeventiende-eeuwse schilderkunst verraadt. Ook voor De stille stad arrangeerde zij min of meer zelf de architectonische ingrediënten van de gebouwen door de manier waarop ze haar standpunt kiest en gebruikmaakt van de
lichtomstandigheden. Haar reeks At The Window roept door de lichtval associaties op met het werk van de zeventiende-eeuwse schilder Johannes Vermeer. In haar portretfotografie en de serie The White Blouse weet zij elke keer weer de ziel van de geportretteerde te raken.
Over Museum JAN
Museum JAN is een museum in Amstelveen voor hedendaagse kunst en design. De eigen collectie bestaat uit unieke glasobjecten, bijeengebracht door de oprichter Jan van der Togt. Hij verzamelde topkunst van Nederlandse grootheden als Andries Copier als ook van de avantgardistische Tsjechische glaskunstenaars Vaclav Cigler en Stanislav Libensky. Naast deze karaktervolle collectie biedt Museum JAN een breed en aansprekend tentoonstellingsprogramma.
Afb. 2. Marie-Jeanne van Hövell tot Westerflier: v.l.n.r. At the Window, Bartolottihuis, 2018 Contemplation Still Life 15, 2007 Hoogwoud, 2022.
Afb. 1. The Duchess of Ancaster née Albinia Farrington. Portret toegeschreven aan Gottfried Kneller. Foto met hartelijke dank aan het Venduehuis in Den Haag.
Op woensdag 24 mei is de zaalveiling en op donderdag 25 loopt bij het Venduehuis in Den Haag de online Old Masters, Nineteenth Century and Early Modern Art veiling af, met o.a. het portret van de Hertogin van Ancaster. Lees het verhaal hierbij hieronder en kijk voor de online catalogus om te zien wat er verder geveild wordt op Venduehuis der Notarissen | Veilinghuis Den Haag en op Venduehuis der Notarissen | Veilinghuis Den Haag
Lot 119 betreft een portret dat toegeschreven wordt aan Gottfried Kneller en dat Albinia Duchess of Ancaster betreft. Zij werd geboren als Albinia Farrington en was een dochter van Thomas Farrington en Theodosia Betenson. Haar vader was generaal-majoor en haar moeder was de kleindochter van Sir Rrichard Betenson, 1st Baronet, die in de jaren 1645-1646 Sheriff of Surrey was en in de jaren 1678-1679 Sheriff of Kent. Aangezien de broer van Theodosia, de 2nd Baronet, ongehuwd overleed, werd zij een belangrijke erfdochter.
In 1705 trad zij in het huwelijk met Robert Bertie, 3rd Earl of Lindsey, die onder meer in de jaren 1701-1723 erfelijk Lord Great Chamberlain was. Daarnaast was hij in de jaren 1674-1685 Gentleman of the Bedchamber en Privy Counsellor in de jaren 1701, 1708, 1714. Hij was al eerder gehuwd geweest met Mary Wynn, een dochter van Sir Richard Wynn, 4th Baronet, en had uit zijn eerste huwelijk meerdere kinderen. Uit het huwelijk van Robert en Albinia werden vier zoons en een dochter geboren.
In 1706 werd de echtgenoot van Albinia de titel Marquess of Lindsey verleend en in 1715 volgde de titel Duke of Ancaster and Kesteven. Naar aanleiding van deze hertogelijke titel gaf hij de beroemde architect Sir John Vanbrugh de opdracht om de barokke facade van Grimsthorpe Castle te ontwerpen.
In 1723 overleed de Hertog van Ancaster. Over hem werd gezegd, dat hij een knap persoon was, maar zich niet bezighield met staatszaken. Een ander schreef: “een fijne heer, heeft zowel humor als geleerdheid”, hoewel iemand vervolgens ook opmerkte: “Ik heb nooit een greintje van beide waargenomen.”
Zijn weduwe, The Dowager Duchess, hertrouwde James Douglas en overleed in 1745. Zij werd bijgezet in Chislehurst Church in Chislehurst in Kent, waar haar ouders woonden, en niet in Edenham Church bij haar eerste echtgenoot. In Chislehurst Church herinnert nog steeds een monument aan Albinia Duchess of Ancaster and Kesteven en ook aan haar zoon Lord Thomas Bertie, een kapitein bij de marine, die het landgoed en het huis Chislehurst erfde.
Het portret wordt getaxeerd op 3000-5000 euro. Veilingopbrengst: 6500 euro.
Afb. 2. De barokke facade van Grimsthorpe Castle, die door Sir Jon Vanbrugh ontworpen werd, ter gelegenheid van de verlening van de hertogelijke titel. By Wehha – Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=20405635.
