Op zondag 23 april loopt er een timed online veiling af bij Veilinghuis Peerdeman in Utrecht met kunst, antiek, design, sieraden en ook een zilveren dienblad met het wapen van de adellijke familie Berg, een buste van de Prinses van Bourbon Sicilië en een jaarpenning door jonkvrouwe Lijsbeth Teding van Berkhout. Lees het verhaal hierbij hieronder en kijk voor de online catalogi van Veilinghuis Peerdeman in Utrecht op https://veilinghuispeerdeman.nl/main.php?mode=catalogselect

Lotnummer 2273 betreft zilveren cabaret met bloemgedecoreerde rand en staande op vier palmetvormige pootjes, met het gegraveerd wapen van de adellijke familie Berg. De familie Berg, oorspronkelijk Von Berg geheten, stamt uit Estland en behoort tot de oude Estlandse adel. In 1674 kwam Ernst Johann von Berg (1610-1693) naar Nederland en gedurende drie opeenvolgende generaties waren zijn nakomelingen officieren in Statendienst. In 1825 werd Otto Willem Johan Berg, heer van Dussen-Muilkerk en Middelburgh (1752-1825)  ingelijfd in de Nederlandse adel en zijn nakomelingen leven als jonkheren Berg voort. Gezien het jaar waarin dit cabaret gemaakt is (1779) zou het mogelijk uit het bezit van laatstgenoemde kunnen komen. Het wordt getaxeerd op 600-800 euro. Veilingopbrengst 4400 euro.

Lotnummer 1326 betreft een buste van Marie Amélie Prinses van Bourbon-Sicilië, echtgenote van Koning Louis-Philippe van Frankrijk. Het is gemaakt door Jacques-Augustin Dieudonné (1795-1873), betreft gepatineerd brons en is gesigneerd en gedateerd 1829. Het wordt getaxeerd op 2500-3500 euro.

Lotnummer 3176 betreft een koperen jaarpenning (1980) voor de Vereniging van Penningkunst door jonkvrouwe Lijsbeth Teding van Berkhout (1946) en is getiteld ‘Vierkant met cirkel in hoek’. Het wordt getaxeerd op 40-60 euro.

Lijsbeth Teding van Berkhout is edelsmid, sieraadontwerper en beeldhouwer. Werk van haar is onder meer opgenomen in de collecties van het Design Museum Den Bosch en het Teylers Museum in Haarlem.

Benieuwd naar wat er verder geveild wordt bij Veilinghuis Peerdeman in Utrecht? Kijk dan in de online catalogi op https://veilinghuispeerdeman.nl/main.php?mode=catalogselect

 

Vandaag kwamen dr. Conrad Gietman, lid van de Raad van Advies van AiN en wetenschappelijk medewerker van de Hoge Raad van Adel, en John Töpfer, directeur AiN, bijeen om te overleggen over hun beider komende publicaties.

Conrad Gietman is bezig met onderzoek naar adellijke wooncultuur in de 16^e en 17^e eeuw. Het thema ‘upstairs & downstairs’ is populair op veel opengestelde kastelen en landhuizen, maar over het leven in deze huizen in de 16^e en 17^e eeuw is nog maar zeer weinig gepubliceerd. Hoe was de omgang tussen adel en hun personeel in een tijd waarin er nog geen strikte scheiding was tussen de vertrekken in een huis en er zelfs sprake kon zijn van slechts één verwarmd vertrek in koude winters?

John Töpfer is bezig met een onderzoek naar de laatste van een adellijke familie. In de afgelopen 200 jaar zijn er veel adellijke geslachten uitgestorven en nog steeds verdwijnen er op deze wijze adellijke namen binnen de Nederlandse adel. Wie waren en zijn deze laatste naamdragers en wat doet dit met je om de laatste te zijn? Wat gebeurt er met oud familiebezit zoals familieportretten en zilver met het familiewapen?

Als historische locatie voor het overleg werd er voor het Feithhuis in Groningen gekozen, dat nu een horecafunctie heeft. Hier woonde vanaf 1890 jonkheer mr. Johan Adriaan Feith (1858-1913), die gehuwd was met jonkvrouwe Henriette Paulina Gockinga (1856-1935). Hij was onder meer archivaris van de provincie Groningen, net zoals zijn vader voor hem dit was. Zijn zoon, jonkheer mr. Wolter Gocko Feith (1887-1924) werd ook actief in de archiefwereld als commies-chartermeester bij het Algemeen Rijksarchief in ’s-Gravenhage. Een passende locatie voor een werkoverleg in verband met twee komende adellijke publicaties, waarover u natuurlijk geïnformeerd wordt, zodra deze verschijnen.

Modeontwerper jonkheer Michael Barnaart van Bergen ontwierp als eerbetoon aan Willem Thierrij Arnold Maria baron Van Brienen (1814-1863), bewoner van het stadspaleis waar nu het hotel Des Indes is gevestigd, een bijzondere broche: de Veer-broche. Baron Van Brienen was onder meer kamerheer i.b.d. van de Koningen Willem I, II en III.

In de deurknoppen van de deuren naar de salon en de balzaal zitten kleine gaatjes, waar een veer in gestoken kon worden. Een witte veer betekende voor de bedienden dat zij naar binnen mochten komen, maar bij een rode veer wilde de baron niet gestoord worden.

De broches zijn verkrijgbaar als witte of rode veer en zijn in een beperkte, genummerde oplage verkrijgbaar. Kijk voor meer informatie over deze en andere broches van Michael Barnaart op https://www.michaelbarnaart.com/broches/

 

Dit jaar kleurt Duivenvoorde Oranje. De families die op het kasteel en landgoed woonden hebben eeuwenlang een bijzondere en innige band gehad met het Huis van Oranje en Oranje-Nassau. Zij vochten aan de kant van de Oranjes, dienden in hoge politieke ambten of waren kamerheer of hofdame voor de opeenvolgende koningen en koninginnen. Aan de hand van meer dan honderd persoonlijke objecten uit de collectie van Duivenvoorde en een aantal bijzondere bruiklenen uit de Koninklijke Verzamelingen ervaart de bezoeker de intieme band tussen Duivenvoorde en Oranje. Op 4 april jl. vond de opening plaats door de grootmeesteres van Z.M. de Koning en de directeur van de Koninklijke Verzamelingen in aanwezigheid van nazaten van de vroegere bewoners: leden van de familie Van Wassenaer en Schimmelpenninck van der Oye.

Koninklijke bruiklenen
Verschillende prachtige bruiklenen uit de Koninklijke Verzamelingen, Paleis Het Loo en particuliere
collecties zijn te zien. Daaronder het jurkje dat Prinses Beatrix droeg bij de inhuldiging van haar
moeder in 1948, evenals het bijzondere portret van Koningin Juliana dat de schilder Charles Eyck ter
gelegenheid van dit moment maakte. Naast diverse andere portretten en portretminiaturen van de
stadhouders, koningen en koninginnen, wordt ook correspondentie uit het Koninklijk Huisarchief
getoond, zoals een reeks brieven van Arent IX van Wassenaer (1669-1721) aan Stadhouder Johan
Willem Friso. Uniek is een deel van een dessertservies dat Koning Willem I in 1820 voor zijn
verjaardag cadeau kreeg van zijn echtgenote Wilhelmina van Pruisen. Op ieder bord is een gezicht
op een buitenplaats of stad geschilderd, waaronder ook kasteel Duivenvoorde.

Persoonlijke cadeaus
In de tentoonstelling is een groot aantal voorwerpen uit eigen collectie te zien die het verhaal van
Duivenvoorde en Oranje vertellen: van de geuzenpenning van Arent VII van Wassenaer (ca. 1528-
1599) tot het originele jagermeesterkostuum van Willem A.A.J. baron Schimmelpenninck van der
Oye uit ca. 1917. Daarnaast prachtige hofjaponnen (met onmogelijk dunne tailes) die door de dames
uit de families van Duivenvoorde werden gedragen tijdens koninklijke ontvangsten, gecombineerd
met foto’s en brieven uit de collectie. Ook persoonlijke cadeaus die de familie ontving van de
Oranjes worden getoond. Zo kregen Arent IX van Wassenaer (1669-1721) en Anna Margaretha
Bentinck (1683-1763) bij hun huwelijk in 1701 van stadhouder-koning Willem III twee
massiefzilveren vuurbokken voor de haard met hun alliantiewapen (de familiewapens van de man
en vrouw samengevoegd). De koninginnen Wilhelmina en Juliana schonken resp. een prachtige
broche en portretring aan Ludolphine Henriette barones Schimmelpenninck van der Oye (1891-
1965).

Oranje-memorabilia & prentbriefkaarten
Ludolphine Henriette werd in 1926 gevraagd voor de erefunctie van hofdame-honoraire van
koningin-regentes Emma. De freule koesterde, naast deze functie, haar hele leven een persoonlijke
liefde voor het Koninklijk Huis. Zij legde o.a. een enorme verzameling Oranje-memorabilia aan die
op de zolders van het kasteel is opgeslagen. Kasten vol jubileumborden, glazen, bekers en boeken
maar ook opmerkelijke objecten, zoals een asbak met de beeltenis van koning Willem III en een
aantal markante Oranjepuzzels en –kwartetspellen, behoren tot deze bijzondere collectie. Uniek is
de zeer uitgebreide verzameling prentbriefkaarten, sommige met een persoonlijk bericht van het
hof.

Groot vertrouwen
De banden tussen de Oranjes en Duivenvoorde gaan heel ver terug. De 16de-eeuwse bewoner Arent
VII van Wassenaer vocht als watergeus aan de zijde van Willem van Oranje tijdens de Nederlandse
Opstand en zijn zoon Johan van Wassenaer was, als vriend van prins Maurits, betrokken bij de
executie van Johan van Oldenbarnevelt in 1619, waarover bijzondere correspondentie te zien is.
Hendricus Adolphus Steengracht (1836-1912) was kamerheer in buitengewone dienst bij Koning
Willem III en Willem A.A.J. baron Schimmelpenninck van der Oye (1889-1957) was decennia lang
jagermeester onder de koninginnen Wilhelmina en Juliana.

Antoinette van Dorssen, directeur van Kasteel Duivenvoorde: ‘In deze tentoonstelling zijn bijzondere
bruiklenen te zien die zelden aan het publiek worden getoond. De bewoners van het kasteel waren
in dienst van de Oranjes maar veelal ook nauw bevriend. We komen heel dicht bij de bijzondere
band tussen de bewoners van Duivenvoorde en de Oranjes. Een verhaal dat we niet eerder zó
uitgebreid hebben verteld’.

Kijk voor meer informatie over de tentoonstelling Franje & Oranje en de bezoekmogelijkheden aan kasteel Duivenvoorde op https://www.kasteelduivenvoorde.nl/

Op kasteel Duivenvoorde wordt het huisarchief van Duivenvoorde bewaard. Het kasteel behoort tot de weinige kastelen in Nederland die in hun bestaan nooit verkocht, maar altijd vererfd zijn. Het huisarchief is mede daardoor uniek en omvangrijk. Na ruim veertien jaar ordenen en inventariseren door de vrijwilligers archief Fredriek Dufour, Wim van den Eijkel en Marrie de Jong is de definitieve archiefinventaris voltooid. Onlangs werd deze archiefinventaris aangeboden aan het voltallige bestuur van de Stichting Duivenvoorde. De unieke documenten, brieven en aktes in het huisarchief van Duivenvoorde zijn hiermee ontsloten voor verder onderzoek en voor het ontwaren van nieuwe verhalen.

Benieuwd naar kasteel Duivenvoorde en de bezoekmogelijkheden? Kijk dan op https://www.kasteelduivenvoorde.nl/

Hans Hampsink is de huisfotograaf van de stichting Adel in Nederland. In 2019 fotografeerde hij de Semana Santa in Spanje, de Goede Week voor Pasen. Net als bij de Feria’s is de Semana Santa geworteld in rijke tradities, waar de Spaanse adel actief aan deelneemt. Circa 5000 foto’s maakte Hans Hampsink in verschillende steden en dorpen en dit resulteerde in het fraaie fotoboek met begeleidende teksten ‘Mysterieuze Kruisweg. Een zoektocht naar Spaans DNA’. AiN vestigt, nu met Pasen, graag uw aandacht op dit bijzondere boek van onze huisfotograaf, dat nu mét korting te koop is!

Via deze link kunt u elke eerste pagina’s van ieder hoofdstuk inkijken en zo zelf een goed beeld krijgen van dit fraaie boek over unieke Spaanse tradities: https://issuu.com/artnik-uitgaven/docs/hh_mysterieuze_kruisweg_inkijken_def3-s_

De Goede Week is in Spanje, en vooral in Andalusië, het jaarlijkse hoogtepunt van het religieuze leven. In de dagen tussen Palmpasen, de viering van de intocht van Jezus in Jeruzalem, en Paaszondag, de herdenking van de opstanding van Jezus, staat het openbare leven in deze streek volledig in het teken van boetedoening en het lijden van Jezus.

Onder: jong en oud nemen deel aan de processies en het betrekken van de jeugd hierbij zorgt voor continuïteit van deze bijzondere Spaanse tradities tijdens de Semana Santa en het voortleven van het verhaal van Goede Vrijdag en Pasen.

In het fotoboek ‘Mysterieuze Kruisweg’ biedt fotograaf Hans Hampsink een bijzonder beeld van de processies die in deze week plaatsvinden. Wat maakt dat dit nog een springlevende traditie is? Welke rol speelt de muziek? Wat maakt dat het lijden een populaire gedachte is?  En, waar ligt de relatie met de Ku Klux Klan in de VS?

Link naar bestelmogelijkheid (nu mét korting!) https://artnik.nl/product/mysterieuze-kruisweg/

 

Op zaterdag 27 mei is het weer zover en dan zal voor de negende keer het Tulpenbal georganiseerd worden in een weekend vol activiteiten. Dit keer is als locatie gekozen voor de grote zaal in het Grand Hotel Krasnapolsky in Amsterdam. Hier zullen gasten uit binnen- en buitenland, uit adel en patriciaat zich verzamelen voor een feestelijke avond in stijl en met traditie, maar tegelijk is er ook een ongedwongen sfeer en mogelijkheid om oude bekenden te ontmoeten en nieuwe vriendschappen te sluiten.

Kroonprins Leka II en Kroonprinses Elia van Albanië
Eregasten dit jaar zijn Z.K.H. Kroonprins Leka II en H.K.H. Kroonprinses Elia van Albanië. Kroonprins Leka is de kleinzoon van Koning Zog I (1895-1961) en Koningin Geraldine (1915-2002), een geboren Hongaarse Gravin Apponyi de Nagy-Appony. Kroonprinses Elia richtte in 2012 de Queen Geraldine Foundation op met als doel om kwetsbare en kansarme gemeenschappen en individuen toegang te geven tot gezondheidszorg, onderwijs, veiligheid en beroepsopleiding en andere duurzame oplossingen die hun levensonderhoud ondersteunen en verbeteren. Voor meer informatie zie http://www.queengeraldinefoundation.org

Veiling voor Queen Geraldine Foundation
Vorig jaar wist Clemens van Steijn als veilingmeester 11.500 euro af te slaan op de veiling tijdens het Tulpenbal voor de Prince Nicolae of Romenia Association. Deze stichting van Z.K.H. Prins Nicolae van Roemenië, die ook dit jaar met echtgenote Prinses Alina-Marie aanwezig zal zijn, wil de ontbossing in Roemenië bestrijden. Dit jaar zal de opbrengst van de veiling bestemd zijn voor de Queen Geraldine Foundation.

Programma
Naast het bal op zaterdag 28 mei zijn er in dit weekend meer activiteiten. Er is op vrijdag een Pre-Party in de Koninklijke Industrieele Grote Club, op zaterdagmiddag is er een surprise tocht met lunch en op zondag is het Ascot Day op de Polo Club Wassenaar.

Benieuwd naar meer informatie en kaarten online bestellen? Kijk dan op https://www.tulipsball.com

Op de linkerfoto: de traditionele middernachtsquadrille. Op de rechterfoto het erecomité met v.l.n.r.: Z.H. Michael Hertog van Mecklenburg, Z.K.H. Prins Nicolae van Roemenie, Vice-Admiraal (bd) Matthieu Borsboom, H.D.H. Prinses Sophia Wolkonsky, Z.H. Alexander Erfprins van Mecklenburg, H.H. Hande Erfprinses van Mecklenburg, Clemens van Steijn.

 

Jonkheer Matthias van Nispen tot Pannerden is baritonsaxofonist bij het Orkest van de Koninklijke Luchtmacht. Daarnaast is hij sinds 2022 dirigent bij harmonieorkest KVA-Oss en is hij componist. Zijn composities laten zich vaak kenmerken door combinaties van lichte muziek met veelal filmische klassieke invloeden.

In 2013 componeerde hij Laudate Regum (Lof aan de Koning) ter gelegenheid van de Inhuldiging van Z.M. de Koning. Dit majestueuze werk werd uitgevoerd door het Orkest van de Koninklijke Landmacht en klonk op de Dam, nadat Koning Willem-Alexander de Nieuwe Kerk verliet en terugschreed naar het Paleis.

Afgelopen donderdag vond in theater De Schalm in Veldhoven het jubileumconcert van Fanfare ‘Brede Wapens’ plaats. Hier vond ook de concertpremière ‘Cel 115’ van Matthias van Nispen plaats, dat over 74 vrouwen gaat, die in januari 1944 in één cel in Kamp Vught werden bijeengedreven. Het muziekstuk verbeeldt de stress in het kamp, de wreedheden en de moeite die het kost om moed te houden. Met een daverende paukenslag hoorde het publiek hoe de celdeur door de bezetter werd dichtgesmeten. Tien vrouwen overleefden deze brute opsluiting tijdens het zogenoemde ‘bunkerdrama’ niet.

Link naar de website van Matthias van Nispen tot Pannerden: http://www.mvntp.nl/

In april 2016 werd één van de belangrijkste maritieme vondsten uit de afgelopen jaren gepresenteerd: een jurk en vele andere bijzondere gebruiks- en siervoorwerpen uit de 17^e eeuw, die door de Duikclub Texel zijn opgedoken. De kwaliteit van de jurk deed vermoeden dat het hier om een jurk uit adellijk bezit ging. Dr. Helmer Helmers (Universiteit van Amsterdam) en dr. Nadine Akkerman (Universiteit Leiden) deden uitgebreid onderzoek en zij concludeerden dat het ging om een jurk uit het bezit van The Countess of Roxburghe.

Dat bleek uiteindelijk niet het geval te zijn, maar AiN publiceerde destijds over deze Gravin van Roxburghe onderstaand verhaal. Wat dit verhaal extra bijzonder maakte, was dat wijlen His Grace Sir Guy David Innes-Ker, 10th Duke of Roxburghe (1954-2019) speciaal voor AiN voor het portret van zijn illustere voormoeder The Countess of Roxburghe op Floors Castle poseerde.

Vanavond start op NPO2 om 22.26 uur het eerste deel van een documentaire over deze jurk en andere vondsten. Meer informatie over deze documentaire en een podcast vindt u op https://www.ntr.nl/site/tekst/De+Jurk+en+het+Scheepswrak/149

Hieronder volgt nogmaals ons verhaal van destijds.

Sir Guy David Innes-Ker 10th Duke of Roxburghe is een rechtstreekse nakomeling van The Countess of Roxburghe née The Hon. Jean Drummond en was zo vriendelijk om speciaal voor AiN voor het portret van zijn illustere voormoeder op zijn kasteel Floors Castle te poseren. Gevraagd om zijn reactie op deze spectaculaire vondst zei His Grace tegen AiN: “Ancestral finds are always intriguing and this is no exception. This is indeed, a godsend from the sea and very, very exciting.” (Voorouderlijke vondsten zijn altijd intrigrerend en dit is geen uitzondering. Dit is inderdaad een geschenk uit de hemel van de zee en heel, heel spannend).

The Countess of Roxburghe née The Hon. Jean Drummond werd geboren omstreeks 1585 als dochter van Patrick 3^rd Lord Drummond en Lady Elizabeth Lindsay of the Earls of Crawford. Via deze Graven van Crawford was zij een rechtstreekse nakomelinge van Robert II Stewart Koning van Schotland, de eerste Koning uit het Huis Stuart, en behoorde zij tot de hoogste Schotse adel. In 1614 huwde zij Robert Ker 1^st Lord Roxburghe, die twee jaar later de hogere titel van Earl of Roxburghe kreeg.

Haar echtgenoot was een kleurrijke persoon en een vooraanstaand politicus. Zijn levensverhaal leest zich als een verhaal van Shakespeare en speelt zich af tegen de achtergrond van Schotse clans, die om aanzien en koninklijke gunsten streden. In zijn jonge jaren doodde hij in 1590 in het nachtelijke duister William Kerr, uit een rivaliserende tak, waardoor hij moest vluchten en zijn bezittingen werden door de Kroon in beslag genomen. Door zijn excuus aan te bieden en een grote som geld te betalen, wist hij het tij te keren en bouwde daarna een vooraanstaande positie op, waarbij hem vele Koninklijke gunsten, eerbewijzen en ook veel land ten deel zouden vallen.

Het huwelijksfeest op Somerset House werd opgeluisterd door de aanwezigheid van Koning James I en echtgenote Koningin Anne en hun aanwezigheid kwam voort uit de nauwe banden van de gravin met het Hof, want zo was zij reeds voor haar huwelijk als Mistress of the Robes aan het Hof verbonden. Het feest werd groots gevierd om tegelijk ook de voltooiing van de verbouwing van dit paleis te vieren en na het huwelijksdiner werd er voor deze gelegenheid op de binnenplaats een stuk opgevoerd, met een speciaal voor de bruid geschreven sonnet. Vele gasten van naam waren aanwezig, waaronder de Hertogen van Lennox en van Saksen, de Graaf van Essex en de ambassadeurs van Frankrijk, Venetië en Savoye. Naar verluidt schatte de Koningin de kosten voor de huwelijksfestiviteiten alleen al op £ 3000,-.

In 1617 viel zij echter in ongenade bij de Koningin en moest zij het Hof verlaten, toen deze er achter kwam dat de echtgenoot van de Gravin probeerde Lord Chamberlain te worden, zonder de Koningin daarin vooraf te kennen. In 1631 was zij echter weer in de gratie en werd zij benoemd tot gouvernante van Prinses Mary en later ook van Prins Henry en Prinses Elizabeth.

Prinses Mary begeleidde zij in 1642 naar ’s-Gravenhage, nadat deze het jaar er voor in het huwelijk was getreden met de latere Stadhouder Willem II, de oudste zoon van Stadhouder Frederik Hendrik. Zij werd echter al snel vervangen door Lady Stanhope en keerde terug naar Londen, waar zij gouvernante van Prins Henry en Prinses Elizabeth bleef. Het jaar daarop, op 7 oktober 1643, overleed zij.

The Earl en Countess of Roxburghe kregen samen een zoon, Lord Harry Kerr, maar hij overleed voor hij zijn vader in de titel Earl of Roxburghe kon opvolgen. Deze zoon had echter drie dochters. De oudste dochter Lady Jean Kerr huwde haar neef William Drummond en de zoon uit dit huwelijk volgde op als 2nd Earl of Roxburghe, maar deze tak stierf in 1805 uit met de 8th Earl, die tegelijk 4th Duke of Roxburghe was. De jongste dochter Lady Margaret Ker huwde Sir James Innes 3rd Baronet en hun achterkleinzoon volgde op als 5th Duke of Roxburghe, waarvan de huidige 10th Duke een rechtstreekse nakomeling is. Hij bewoonde Floors Castle in Schotland, waar het portret van zijn voormoeder te bewonderen valt.

Link naar de website van Floors Castle: www.roxburghe.net/castle. Of bekijk de korte film hieronder van dit grootste bewoonde kasteel van Schotland, dat door de Hertogen van Roxburghe bewoond wordt.

Noot voor de lezer: uiteindelijk bleek dat de jurk niet van genoemde Countess of Roxburghe kon zijn. Meer hierover valt via deze link te lezen: www.volkskrant.nl/wetenschap/japon-uit-17de-eeuws-scheepswrak-toch-niet-van-engelse-hofdame~a4436920/

In museum Nienoord is de tentoonstelling ‘Portretten van het Fries Regiment’ te zien in het kader van 350 jaar Gronings Ontzet. Dit betreft militaire portretten  van vroegere en huidige officieren van het Johan Willem Friso-regiment, dat o.a. betrokken was bij het Ontzet van Groningen (tegen “Bommen Berend”) in 1672.

Eén van deze portretten  is een kopie van een portret dat ook in het Rijksmuseum hangt en dit portret heeft hier de naam van de zeeheld Piet Hein. Jeroen Punt, conservator van het Nationaal Militair Museum, en André Buwalda, historisch onderzoeker naar de Friese kapiteins, deden grondig onderzoek en uit de documentatie van het kopieportret dat nu op Nienoord hangt, blijkt echter dat dit de Friese kapitein Jan Gerckes Hoptila is. Link naar meer informatie over hem: https://www.frieseregimenten.nl/officier/jan-gerckes-hoptilla/

Voor deze tentoonstelling zijn nu 18 portretten uit deze serie voor het eerst weer samen. Acht portretten uit deze unieke serie komen uit het bezit van Elske Smith née jonkvrouwe van Panhuys, Ph.D, die als astronome in de VS. werkzaam is geweest. Er was een negende portret, maar dat werd verkocht aan de Oranjes en hangt nu op Het Loo. Elske Smith schonk de overgebleven acht portretten aan Nienoord, waar deze serie ooit ook hing, toen haar familie hier woonde. Zij is de kleindochter van jonkheer Hobbe van Panhuys (1868-1907) en Elske de Blocq van Scheltinga (1867-1907), die tragisch met hun (schoon)ouders jonkheer mr. Johan Aemilius Abraham van Panhuys, heer van Nienoord (1836-1907) en Trijntje Looxma (1844-1907) en hun huisknecht verdronken, toen hun koets door de dichte mist in een bocht in het Hoendiep in het water kwam. Alleen de koetsier overleefde het ongeluk. Link naar het verhaal hierover van de Historische Kring Leek e.o.: http://historischleek.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=59%3Ade-van-panhuys-tragedie&catid=45&Itemid=96&fbclid=IwAR28CjvvwybZXS0azFayZBq9wln7nh6BERzHnyrQHtUa2duqN100dP0FtPE

Ter plekke herinnert een klein monumentje aan dit dramatische ongeluk, dat destijds op veel aandacht kon rekenen en in de kerk van Midwolde herinnert een glas-in-lood-raam aan deze ramp. Speciale aandacht is er in dit raam voor de omgekomen overgrootvader van Elske Smith-van Panhuys, jonkheer mr. Johan Aemilius Abraham van Panhuys, omdat deze oud-vice-president van de Raad van State, Minister van Staat en oud-commissaris des Konings in Groningen en Overijssel was. Het familiegraf Van Panhuys ligt achter deze kerk.