Overleden: F.J.A. baron van Verschuer (1957-2022)

Afb. Frans Jacob Albert baron van Verschuer (1957-2022). Screenshot met dank aan Omroep Gelderland.

Frans Jacob Albert baron van Verschuer, geboren huis Kleine Spijk, Beesd 11 november 1957, zoon van mr. Otto Willem Arnold baron van Verschuer, heer van Echteld, Enspijk en Mariënwaerdt, en jonkvrouwe Catharina Theresia van Sminia, directeur landgoed Mariënwaerdt, overleden Utrecht 20 juni 2022, echtgenoot van Nathalie Fernande barones van Verschuer née des Tombe.

Huwelijk in het Huis Mecklenburg-Strelitz

Afb. 1. Z.H. Alexander Erfprins van Mecklenburg en Hande Macit voor Schloss Mirow. Het slot was één van de residenties van de Groothertogen van Mecklenburg-Strelitz en in de nabijgelegen slotkerk bevindt zich de grafkelder van de familie. Foto met hartelijke dank aan het Huis Mecklenburg-Strelitz.

Op 17 juni jl. vond in de Grote Zaal van Slot Mirow het burgerlijk plaats van Z.H. Alexander Erfprins van Mecklenburg en de Turks-Nederlandse Hande Macit. Als getuigen traden op: Michael Hertog van Mecklenburg, broer van de Erfprins, en Dr. Rajko Lippert. Erfprins Alexander (1991) is de oudste zoon van Borwin Hertog van Mecklenburg, Chef de Famille van het Huis Mecklenburg-Strelitz, en Alice Hertogin van Mecklenburg née Wagner. Erfprins Alexander studeerde environmental management in Ierland. Na zijn afstuderen werkte hij eerst voor Coillte, het bosbouwbedrijf van de Republiek Ierland, maar sinds 2019 werkte hij in Neustrelitz voor een particulier bosbouwbedrijf in de Staat Mecklenburg-Vorpommern. In de afgelopen jaren verbleef hij al vaker Nederland en was hij hier bij verschillende gelegenheden te zien, waaronder het Tulpenbal. Zijn broer Michael Hertog van Mecklenburg zit in het organiserend comité hiervan. Tijdens het Tulpenbal in 2019 in het Kurhaus in Scheveningen leerden Erfprins Alexander en Hande Macit elkaar kennen en de vonk sloeg diezelfde avond over. Inmiddels wonen beiden in Rotterdam en zijn nu druk bezig met de voorbereidingen van het kerkelijk huwelijk.

Hande Macit (1992)  werd geboren in Tarsus in Turkije en is de enige dochter van de heer Suphi Macit en mevrouw Cemile Macit née Uçar. Zij studeerde aan het Tarsus Americain College, voor zij in 2010 naar Nederland verhuisde om International Business Administration te gaan studeren aan de Rotterdam School of Management Erasmus University. Zij studeerde in 2014 af en kreeg vervolgens de Nederlandse nationaliteit. Vier jaar later richtte zij, samen met haar broer, de Luwia Yoghurt company op. In 2019 werd zij genomineerd voor Rotterdamse Zakenvrouw 2019 in de categorie ‘Aanstormend talent’.

De naam Mecklenburg klinkt in Nederland zeker niet onbekend: de overgrootmoeder van Koning Willem-Alexander, Koningin Wilhelmina, was gehuwd met Hendrik Hertog van Mecklenburg, Vorst der Wenden, Schwerin en Ratzenburg, Graaf van Schwerin, heer van de landen Rostock en Stargard (1876-1934). De Groothertogdommen Mecklenburg-Schwerin en Mecklenburg-Strelitz werden tot in 1918 geregeerd door de familie Mecklenburg.

Afb. 2. De vonk tussen Erfprins Alexander en Hande Macit sloeg in 2019 over op het Tulpenbal in het Kurhaus in Scheveningen. Op deze foto zien we het paar rechts, op misschien wel de eerste foto waarop zij naast elkaar staan. Foto met hartelijke dank aan Hans Hampsink.

Geboren: Stoop

Afb. De familiewapens van de adellijke familie Stoop (links) en de patriciaatsfamilie Van de Loo (rechts).

Jonkvrouwe Alianora Dorothy Selimée Stoop, geboren Zeist, 13 juni 2022, dochter van jonkheer Martijn Hendrik Stoop en Monica Saskia Christiane Marie Stoop née van de Loo.

Slot Zuylen: tentoonstelling ‘Moord en Brand!’ geopend

Afb. 1. Slot Zuylen in het warme avondlicht van vrijdag 3 juni. Het slot waar Belle van Zuylen woonde en dat tot 1951 door haar familie, de baronnen Van Tuyll van Serooskerken bewoond werd, werd in 1952 in een stichting ondergebracht. Sindsdien is het opengesteld voor bezoekers.

Op vrijdag 3 juni vond op Slot Zuylen de feestelijke opening plaats van de tentoonstelling ‘Moord en Brand!’. Deze tentoonstelling gaat over Slot Zuylen en de gebeurtenissen in het Rampjaar 1672, toen ons land, de Republiek der Verenigde Nederlanden, werd aangevallen door Engeland, Frankrijk en de bisschoppen van Keulen en Münster.

Hieronder: een kort fragment van het muzikaal onthaal met drie ‘Rampliederen’ over de gebeurtenissen in het Rampjaar 1672.

De aanwezigen werden op het voorplein muzikaal onthaald met drie gezongen Rampliederen, begeleid op harp en cello, die verhaalden over de gebeurtenissen in het Rampjaar 1672. Willem te Slaa, directeur Stichting Exploitatie Slot Zuylen, heette de aanwezigen welkom en zei: “Zo feestelijk als het nu is, zo’n puinhoop was het 350 jaar geleden.” Na decennia bezuinigen (“Er is niks nieuws onder de zon”) moest een klein leger van 20.000 soldaten het opnemen tegen een overmacht van 120.000 soldaten.
Stadhouder Willem III wilde Utrecht wel verdedigen, maar dan moest buiten de stad alles plat, om zo een goed schootsveld te creëren. Dit gebeurde door allerlei strubbelingen niet en de gevolgen waren uiteindelijk groot voor Utrecht en de Vechtstreek, toen de Franse troepen Utrecht binnenvielen: “Veel kastelen en dorpen gingen verloren. Er was een bewind van terreur en om de oorlog te financieren legden de Fransen brandschattingen op.” Ook Slot Zuylen werd gebrandschat en de bewoners moesten 4000 gulden betalen, waardoor het ontkwam aan vernietiging – de kwitantie van de intendant van de Franse Koning is op deze tentoonstelling te zien.

Afb. 2. Willem te Slaa, directeur Stichting Exploitatie Slot Zuylen, heette de aanwezigen welkom en zei: “Zo feestelijk als het nu is, zo’n puinhoop was het 350 jaar geleden.”

Hierna kreeg Rob van Muilekom, gedeputeerde Binnenstedelijke Ontwikkeling, Wonen, Cultuur & Erfgoed, Gezonde leefomgeving en Hart van de Heuvelrug bij de provincie Utrecht, het woord: “Hoe actueel is het thema in deze tijden”, zei hij over deze tentoonstelling en de vergelijkingen tussen toen in de Vechtstreek en nu in Oekraïne komen bij de bezoekers van deze tentoonstelling vanzelf op. Hij complimenteerde de inzet van velen die bij Slot Zuylen betrokken zijn, ook in onzekere Corona tijden, en was blij dat Slot Zuylen weer opengesteld was met een bijzondere tentoonstelling, want “Dit is een plek, die bezocht móet worden!” Hij was lovend over de samenwerkingen met kasteel Amerongen, want “Sámen bereik je méér!” Hierna verklaarde hij de tentoonstelling ‘Moord en Brand!’ voor geopend en konden de aanwezigen in het slot de tentoonstelling bezoeken. Deze zeer fraai vormgegeven tentoonstelling door Karel Buijn, is een aanrader om te bezoeken. Rondom ‘Moord en Brand!’ worden er meer activiteiten georganiseerd, zoals lezingen, concerten en diners in de kasteeltuin, dus het is een aanrader om de website van Slot Zuylen in de gaten te houden: www.slotzuylen.nl.

Afb. 3. Linksboven: de kwitantie van 4000 gulden, waarmee de vernietiging van Slot Zuylen werd afgekocht. Rechtsboven: Hendrik Jacob van Tuyll van Serooskerken (1642-1682), kasteelheer van Zuylen in 1672, met echtgenote Anna Elisabeth van Reede (1652-1682) en hun kinderen Reinout Gerard en Trajectina Anna Elisabeth. Rechtsonder: gedeputeerde Rob van Muilekom, die de tentoonstelling opende. Middenonder: huis Vechtvliet, dat door de Fransen in 1673 verwoest.

Familie De Beaufort verkoop Oranjestein aan Stichting Stinze-Stiens

Afb. Huis Oranjestein in Oranjewoud bij Heereveen. Foto met dank aan/door Rick0098b – Eigen werk, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=16006022

Oranjestein werd in 1820 gekocht door de schatrijke Pieter Cats (1763-1832) en vererfde via de patriciaatsfamilie Bieruma Oosting uiteindelijk op Agatha Victoria de Beaufort née jonkvrouwe van Sminia (1929-2019). Zij was gehuwd met ds. Jonkheer mr. Arent Mijndert Albert de Beaufort (1927-1999), die predikant was. Zijzelf was hofdame hon. van Koningin Beatrix en haar moeder was de laatste Bieruma Oosting. Oranjestein is nu door haar erfgenamen verkocht aan Stichting Stinze-Stiens, die recent ook Epemastate kocht.

Landgoed Oranjestein is een uniek historisch landgoed, dat door de jaren heen zijn eigen sfeer en stijl heeft weten te behouden. Het landgoed was lange tijd in bezit van de familie en verkeert in zeer goede staat. De familie heeft niet alleen een uitstekend onderhoud gewaarborgd maar heeft ook geïnvesteerd in het behoud van het landgoed.

Stichting Stinze-Stiens heeft het landgoed aangekocht vanwege de combinatie van de goede en originele staat van het geheel én de aanwezigheid van een bijzonder landschapspark van tuinarchitect Lucas Pieter Roodbaard inclusief veel historische bebouwing, hekwerken, follies en tuinornamenten.

Stichting Stinze-Stiens is opgericht in augustus 2021. Het echtpaar Willem van Riemsdijk en Trudy van Riemsdijk-Zandee, grondleggers van de activiteiten van de stichting, waarborgen op deze wijze dat hun initiatieven in de toekomst worden voortgezet, uitgebouwd en bewaakt. Een van de doelstellingen van de stichting is het ondersteunen van behoud en ontwikkeling van historisch belangrijke landgoederen, parken en tuinen in Friesland. Daarbij ligt prioriteit bij locaties waar ook historische bebouwing aanwezig is.

De stichting heeft de wens om de bij Oranjestein aanwezige stinzenflora, tevens een belangrijk aandachtsgebied van de stichting, te optimaliseren. Concrete plannen voor het landgoed zullen in een later stadium vorm krijgen. Uitgangspunt is een beperkte openstelling van het park, om het behoud ervan te waarborgen, in lijn met de focus van Stichting Stinze- Stiens op het behoud en ontwikkeling van historisch erfgoed.

Stichting Stinze-Stiens is verguld met deze verwerving. Het landgoed kent zijn gelijke in Fryslân niet en blijft door de aankoop behouden voor de provincie, een wens van Stichting Stinze-Stiens en diverse andere spelers die het behoud en zorgvuldig beheer van Friese landgoederen van belang achten.

Geboren: Von Preysing-Lichtenegg-Moos

Afb. Links het familiewapen Von Preysing-Lichtenegg-Moos en rechts het familiewapen Van Meeuwen.

Louise Johanna Maria Gräfin von Preysing-Lichtenegg-Moos Johann, geboren Düsseldorf 5 juni 2022, dochter van Benedikt Rupprecht Siegmund Nepomuk Maria  Graf von Preysing-Lichtenegg-Moos en Eveline Henriëtte Frédérique Gräfin von Preysing-Lichtenegg-Moos née jonkvrouwe van Meeuwen.

Zomerveilingen Venduehuis : archief De Roo van Alderwerelt-barones Van Till met stukken en foto’s m.b.t. Prins Bernhard

Afb. 1. lotnummer 4064 bevat veel stukken die betrekking hebben op Prins Bernhard. Foto met hartelijke dank aan het Venduehuis in Den Haag.

Van 14 t/m 16 juni vinden bij het Venduehuis in Den Haag vier zomerveilingen plaats met een breed aanbod van kunst, antiek, porselein, juwelen, enz. Onder de kavels bevinden zich ook twee archiefbestanddelen De Roo van Alderwerelt-barones Van Till. Lees het verhaal hierbij hieronder en kijk in de online catalogi van het Venduhuis voor wat er verder geveild wordt:

14 juni: Exclusive Jewellery & Watches and fine Silver
https://wavemaker.venduehuis.com/auction?auction=479
15 juni: Arts of the East: Asian Ceramics & Works of Art-Part 1
https://wavemaker.venduehuis.com/auction?auction=480
15 juni: Arts of the East: Asian Ceramics & Works of Art-Part 2
https://wavemaker.venduehuis.com/auction?auction=481
16 juni: Home & Interiors: Antique Furniture & Design, Ceramics &Decorative Art-Part 1
https://wavemaker.venduehuis.com/auction?auction=482
16 juni: Home & Interiors: Antique Furniture & Design, Ceramics &Decorative Art-Part 1
https://wavemaker.venduehuis.com/auction?auction=483

Op 16 juni  worden er twee kavels geveild (lotnummers 4064 en 4065) met archiefdelen afkomstig van het echtpaar De Roo van Alderwerelt-barones Van Till, waarin veel stukken en foto’s zitten die betrekking hebben op Prins Bernhard.

Joan Karel Hendrik de Roo van Alderwerelt (1897-1987) stamde uit een patriciërsfamilie, die in het Blauwe Boekje van het Nederland’s Patriciaat staat. Hij huwde in 1920 Henriette Cornelia barones van Till (1897-1986), die de dochter was van een generaal-majoor tit. Haar echtgenoot was officier bij de artillerie en zou uiteindelijk de rang van brigadegeneraal tit. b.d. bereiken.

In de jaren 1937-1946 was hij adjudant van Prins Bernhard en vervolgens werd hij militair attaché op de ambassades in het Verenigd Koninkrijk en in de Bondsrepubliek Duitsland. Ook werd hij nog territoriaal commandant. Daarnaast was hij in de jaren 1959-1967 voorzitter van het Koninklijk Nederlandsch Genootschap voor Geslacht- en Wapenkunde, waarvan hij in 1959 erelid werd. Ook was hij een aantal jaren voorzitter van de Vereniging van Leden van Nederlandse Ridderorden.

Tijdens zijn adjudantschap van Prins Bernhard bewaarde hij veel, waardoor dit archief een uniek tijdsdocument over Prins Bernhard, zijn adjudant en hun activiteiten in deze jaren is.

Voor meer informatie over wat er verder op deze veilingen aangeboden wordt, met de mogelijkheid voor online bieden, kijk dan op www.venduehuis.com.

Afb. 2. Lotnummers 4065 bevat veel stukken die betrekking hebben op de familie De Roo van Alderwerelt. Foto met hartelijke dank aan het Venduehuis in Den Haag.

 

Boekpresentatie op kasteel Middachten: ‘De eigenzinnige erfdochter van Middachten. Ursula Philippota van Raesfelt (1643-1721)’

Afb. 1. V.l.n.r. historicus Luc Panhuysen, auteur Hermine Manschot-Tijdink en Franz Graaf zu Ortenburg.

Vandaag vond op kasteel Middachten de boekpresentatie plaats van ‘De eigenzinnige erfdochter van Middachten. Ursula Philippota van Raesfelt (1643-1721)’, dat geschreven is door Hermine Manschot-Tijdink. Het welkomstwoord werd uitgesproken door Franz Graaf zu Ortenburg, mede namens zijn echtgenote, die de 25e heer van Middachten is sinds 1190. Hij is in de vrouwelijke lijn een nakomeling van Ursula Philippota van Raesfelt.

De jarenlange, grondige zoektocht in de archieven door Hermine Manschot-Tijdink leverde een in meerdere opzichten uniek boek op: boeken over vrouwen in de 17e eeuw zijn zeldzaam en dan ook nog eens een boek dat gebaseerd is op persoonlijk bronnen. Daarnaast biedt dit boek ook nog eens een geweldig tijdsbeeld van de gebeurtenissen in het Rampjaar 1672, gezien van uit het perspectief van één van de belangrijkste adellijke families uit die tijd: de Van Reedes.

Van Reede
Van Reedes waren bestuurder, diplomaat of veldmaarschalk en tekenend voor het belang van deze familie is, dat zij de enige in Nederland is met zowel Nederlandse, Duitse, Engelse als Deense adellijke titels. Door huwelijken verbonden Van Reedes zich met andere vooraanstaande geslachten en deze allianties zijn nog heden terug te zien op de bovengalerij van het kasteel, waar een unieke Ahnengalerie te zien is van de opeenvolgende Heren van Amerongen met hun eega’s. Godard Adriaan Baron van Reede (1621-1691), was onder meer heer van Amerongen en top-diplomaat en zijn zoon Godard Baron van Reede, 1e Graaf van Athlone (1644-1703), gehuwd met Ursula Philippota van Raesfelt, was in 1672 officier in Statendienst. Beiden waren in het Rampjaar 1672 nauw bij de gebeurtenissen van hun tijd betrokken.

Rampjaar 1672
Dit jaar wordt het Rampjaar 1672 uitgebreid in Nederland herdacht. De Republiek werd in dat jaar door Frankrijk, Engeland en de bisschoppen van Munster en Keulen aangevallen. Het was de Gouden Eeuw en Koning Lodewijk XIV van Frankrijk nam wraak op de Republiek, die voor zijn ambitieuze voeten liep. De Republiek was ‘een dikke kabouter, omringd door hongerige reuzen’, aldus de historicus Luc Panhuysen  in zijn inleiding deze middag. Voor de familie Van Reede verliep het Rampjaar dramatisch: hun kasteel Amerongen werd door de Franse troepen in brand gestoken en Middachten, dat door erfdochter Ursula Philippota van Raesfelt in de familie Van Reede kwam, werd uiteindelijk geplunderd en was onbewoonbaar.

Afb. 2. Kasteel Middachten: sinds 1190 familiebezit en één van de weinige kastelen in Nederland die nooit verkocht is en waarvan de huidige eigenaar, Franz Graaf zu Ortenburg, afstamt van de eerst vermelde eigenaar in 1190.

Op deze boekpresentatie was er naast een inleiding door Luc Panhuysen over ‘Nederland ten tijde van het Rampjaar’, een korte levensschets van Ursula Philippota van Raesfelt door Hélène Bremer en waren er muzikale intermezzo’s door Ireen Thomas op de luit. Ook Ursula Philippota van Raesfelt speelde luit en Ireen Thomas bracht de aanwezigen met haar muziek terug in de tijd van Ursula Philippota. Na de overhandiging van de eerste exemplaren door Hermine Manschot-Tijdink aan Franz Graaf zu Ortenburg en Luc Panhuysen in de grote zaal van Kasteel Middachten, was het tijd voor een borrel en een hapje en konden de aanwezigen de kleine, maar unieke tentoonstelling rondom de vrouwe van Middachten, Ursula Philippota, bekijken in enkele vertrekken op het kasteel.

Benieuwd naar het boek? Kijk voor meer informatie en bestelmogelijkheid op https://www.walburgpers.nl/nl/book/9789462498914/de-eigenzinnige-erfdochter-van-middachten

In het komende magazine van de stichting Adel in Nederland volgt een uitgebreid verslag van deze middag met meerdere foto’s. Het magazine wordt per mail toegestuurd aan de donateurs. Voor 17,50 euro per jaar kunt ook u donateur worden. Mail voor meer informatie naar info@adelinnederland.nl.

Afb. 3. Een aanrader om te lezen! Een uniek tijdsdocument van het leven van een adellijke dame, die van dichtbij de gebeurtenissen van het Rampjaar 1672 meemaakte en die haar voorouderlijk kasteel Middachten geplunderd en onbewoonbaar terugvond.