Op dinsdag 20 juni eindigt de online Exclusive Jewellery & Watches and Fine Silver veiling bij het Venduehuis in Den Haag, met o.a. twee zilveren onderborden met het alliantiewapen Van Heeckeren-Hope. Lees het verhaal hierbij hieronder en kijk voor de online catalogus om te zien wat er verder geveild wordt op https://auctions.venduehuis.com/nl/#/auctions/ba86a1f1-ba0f-4f8f-818e-7b1c9f217a62?lot_status=all
Hendrik Jacob Carel Jan baron van Heeckeren (1785-1862) werd geboren in een familie die eeuwenlang in de graafschap Zutphen de meest invloedrijke was. Vanaf 1625 was het bijna altijd een Van Heeckeren, die landdrost van Zutphen was en aan het hoofd van het bestuur stond. Zijn vader, Evert Frederik baron van Heeckeren, was onder meer heer van Enghuizen en in dit bezit zou hij zijn vader opvolgen. Zijn moeder, Henriette Jeanne Susanne Marie des H.R. Rijksgravin van Nassau La Lecq, stamde uit een bastaardtak van de Nassau’s en was een rechtstreekse nakomelinge van Prins Maurits, een zoon van Willem van Oranje. Als erfdochter bracht zij Beverweerd en Odijck in de familie en ook in dit bezit zou Hendrik opvolgen.
Elisabeth Hope (1794-1860) stamde uit de internationaal vermaarde bankiersfamilie Hope. Haar vader, John Williams Hope, begon zijn carrière als klerk met de naam John Williams bij Hope & Co en werd uiteindelijk geadopteerd door de legendarische bankier Henry Hope (1735-1811), die hem niet alleen zijn naam gaf, maar hem ook zijn enorme fortuin naliet. Haar moeder, Ann Goddard, was een nichtje van Henry Hope. Hoewel het een gedroomd huwelijk leek, was het niet gelukkig en Ann verliet uiteindelijk haar gezin en volgde haar grote liefde, een adellijke officier, met wie zij na het overlijden van haar echtgenoot ook zou huwen.
In 1816 traden Hendrik en Elisabeth in het huwelijk. Hendrik was op dat moment adjudant van Koning Willem I en lid van de Ridderschap van Gelderland. In latere jaren werd hij lid van de Provinciale Staten van Gelderland en lid van de Eerste Kamer der Staten-Generaal, maar het beheer van zijn uitgestrekte bezittingen, die hem tot één van de grootste grootgrondbezitters in Nederland maakte, vroeg van hem zijn meeste aandacht.
Met het geld van de Hope’s introduceerde hij vernieuwingen in de landbouw en maakte gebruik van bv. nieuwe mestmethoden. Hij investeerde daarnaast in het fokken van ossen- en schapenrassen. Ook werd het grondbezit fors uitgebreid. In 1821 werd Sonsbeek bij Arnhem aangekocht en startte hij hier grootschalige verfraaiingen aan het huis en het park. Zo werd hier de befaamde Grote Waterval aangelegd voor het kolossale bedrag van 70.000 gulden – hiervoor kocht men in die tijd een klein landgoed. In 1836 werd de verbouwing van kasteel Beverweerd voltooid en ook hier werd het park uitgebreid verfraaid.
Het grootste bouwproject was Enghuizen. In 1843 volgde na twintig jaar werkzaamheden de feestelijke intocht onder drie erebogen van het echtpaar Van Heeckeren-Hope, die met hun twee kinderen in een koets door de uitgelopen dorpsbevolking van Hummelo enthousiast werd ontvangen. Het kolossale nieuwe landpaleis lag in een groot landschapspark, dat tijdgenoten ‘het schoonste oord onzes landes’ noemden. Bovenin de gevel prijkte trots het alliantiewapen Van Heeckeren-Hope, de scheppers van al deze pracht, dat ook op de zilveren onderborden is gegraveerd.
Koning Willem II dineerde er, in de zomer van 1848 logeerde Koningin Anna Paulowna hier zelfs enkele weken en vele gasten zouden volgen. In 1860 overleed Elisabeth van Heeckeren-Hope en twee jaar later haar echtgenoot Hendrik van Heeckeren. Bij zijn overlijden schreef men over hem dat hij ‘onder de rijkste ingezetenen van het land behoorde’. Zijn bezittingen werden geschat op 6 ½ miljoen gulden.
Benieuwd naar wat er verder in deze twee veilingen aangeboden wordt? Kijk dan in de online catalogi van het Venduehuis in Den Haag op https://auctions.venduehuis.com/nl/#/auctions/ba86a1f1-ba0f-4f8f-818e-7b1c9f217a62?lot_status=all
